Wernisaż w piątek 12 czerwca 2015 o godz. 17:00 na płycie Ryku we Wrześni
Spotkanie autorskie z Katarzyną Majak i premiera albumu “Kapitał”
o godz. 17:45 w Muzeum im. Dzieci Wrzesińskich, ul. Dzieci Wrzesińskich 13
Pomysłodawcą Kolekcji jest Waldemar Śliwczyński a mecenasem Urząd Miasta i Gminy Września
Kolekcja Wrzesińska to artystyczne archiwum fotograficzne Wrześni, ukazujące “aktualny stan” miasta i jego mieszkańców, przefiltrowany przez wrażliwość jednego twórcy.
Kolekcja Wrzesińska powstaje od 2009 roku. Jej pomysłodawcą jest Waldemar Śliwczyński, a mecenasem Urząd Miasta i Gminy Września.
Miasto i Gmina Września zaprasza do siebie co roku jednego fotografa, który tworzy na jej terenie swój autorski projekt fotograficzny. Autor ma zapewnioną swobodę twórczą odnośnie tematu, sposobu jego przedstawienia, czy też użytej techniki fotograficznej. Zwieńczeniem każdego projektu jest wystawa oraz wydanie albumu. Powstaje w ten sposób unikatowa w skali kraju kolekcja polskiej fotografii.
Do tej pory powstało sześć części Kolekcji, której autorami byli kolejno:
2009 – Bogdan Konopka
2010 – Andrzej Jerzy Lech
2011 – Mariusz Forecki
2012 – Nicolas Grospierre
2013 – Zbigniew Tomaszczuk
2014 – Katarzyna Majak
Kolekcja Wrzesińska 2014 : Katarzyna Majak – Kapitał
Cykl powstał w roku 2014 i składa się z trzech części: zdjęć młodych mieszkańców Wrześni, którzy kilkanaście lat temu stali się bohaterami projektu “Bez Atelier” Ireneusza Zjeżdżałki, fotograficznych pejzaży ukazujących proces przygotowywania terenu pod budowaną we Wrześni fabrykę Volkswagena oraz fotograficzną typologię przedstawiającą najemnych pracowników zatrudnionych do pracy na tym etapie budowy.
Fragmenty tekstu autorstwa Doroty Łuczak na temat projektu Kapitał:
Sfotografowane postaci [pierwsza część projektu] nie są w pełni anonimowe, wszak niegdyś stali się bohaterami zdjęć wrzesińskiego dokumentalisty Ireneusza Zjeżdżałki. Majak odnalazła osoby pozujące do projektu „Bez Atelier” (2001), by pokazać ich współczesne portrety. Z potencjalnych zestawień cykli dwóch autorów, wykonanych w odstępstwie niemalże piętnastu lat wybrzmiewa pewien sentymentalizm, czy refleksja o egzystencjalnym podłożu, zwłaszcza wtedy gdy myślimy o zdjęciu kobiety w ciąży, matki z dzieckiem, czy sfotografowanej przez Majak córki zmarłego w 2008 roku Zjeżdżałki.
Portrety wrzesińskich mieszkańców prowokują do postawienia pytania o wpływ lokalnego środowiska i jego warunków na losy bohaterów zdjęć. Czy do bardziej ogólnej refleksji o zakres możliwości kształtowania kolei swojego życia. W pewnym stopniu metaforyczna odpowiedź pojawia się wraz z krajobrazami, łączącymi w albumie dwie typologie. Obszar przyszłej zabudowy [druga część projektu] wydaje się być przestrzenią potencjalnie otwartą na szereg możliwości, kontrastującą z zabudową miejską będącą tłem dla typologii mieszkańców Wrześni (nawet jeżeli ograniczoną do neutralnego tła) i nieuchronnie stanowiącą czynnik determinujący zachowanie i byt człowieka. Te malownicze krajobrazy nie są w wizji Majak jedynie idyllicznym wyobrażeniem. W naturalnym pejzażu pojawia się bowiem ciężki sprzęt – koparki, walce, wyrównujące i przygotowujące teren. Sprzęt, który jest zarówno narzędziem homo fabera jak i sytuuje się niejako ponad jego władzą, zwłaszcza wtedy, gdy na zdjęciach pojawiają się fragmenty maszyn w zbliżeniach.
W momencie, w którym Majak fotografuje bohaterów „Bez Atelier” historia Polaków i Niemców ponownie tworzy nierozerwalny węzeł na wrzesińskiej ziemi. Sfotografowane przygotowywanie terenu pod zabudowę, przeprowadzone przez wrzesiński Samorząd, pozostaje związane z budową fabryki Volkswagena. Nowa inwestycja, ku entuzjazmowi mieszkańców Wrześni, zapewni ponad 2 000 miejsc pracy, niewątpliwie wpłynie na rozwój miasteczka: ma spowodować napływ nowych mieszkańców, doprowadzi do rozbudowy dróg dojazdowych do samej fabryki, czy wzrostu odprowadzanych podatków.
Katarzyna Majak.
Twórczość z zakresu sztuk wizualnych, koordynatorka i kuratorka wydarzeń fotograficznych w Polsce
i za granicą, autorka tekstów o fotografii. Jest członkinią Rady Programowej Warsaw Photo Days, kuratorką i konsultantką prywatnej kolekcji fotografii MANY HANDS MAKE LIGHT WORK. Była stypendystką Anderson Ranch Arts Center w Aspen (Kolorado, USA) i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obroniła doktorat z zakresu fotografii na Wydziale Komunikacji Multimedialnej ASP w Poznaniu, członek ZPAF. Fotografii uczyła się m. in. od wnuka Edwarda Westona w Kalifornii.