Leica Gallery Warszawa, ul. Mysia 3
Wernisaż w niedzielę 6 grudnia o godz. 18:00, ekspozycja do 24 stycznia 2016
Kuratorzy: Rafał Łochowski, Wojtek Wieteska
Jest to moja wizja przyszłości,
która oczywiście ma miejsce już teraz, w teraźniejszości.
Tomasz Wysocki
Wystawa Tomasza Wysockiego w Leica Gallery Warszawa (04.12.2015–25.01.2016) to pierwsza tak obszerna prezentacja twórczości tego artysty.
Leica Gallery Warszawa nigdy wcześniej nie pokazywała prac młodego twórcy na początku jego kariery artystycznej. W galerii zobaczymy trzy odrębne projekty Wysockiego (realizowane na przełomie
2013–2015), na które łącznie składa się niespełna 30 fotografii w różnych formatach.
Wystawie towarzyszyć będzie premiera pierwszej książki fotograficznej artysty,
wydanej przez Leica Gallery Warszawa.
Pierwszy projekt, Return to Eden, to opowieść o poszukiwaniach naszej tożsamości, o tym kim jesteśmy w środku, a kim na zewnątrz. To również pierwszy projekt Wysockiego zrealizowany w studio.
Cykl drugi, In-visibilis, zainspirowany kolekcją mody zaprojektowaną po części dla osób niewidomych,
to cykl o zmysłach, opowiada o świecie osób niewidomych urządzonym przez osoby widzące.
Oba cykle operują bardzo oszczędnym językiem pojedynczych zdarzeń. Dominuje biel, przedmioty i postaci są czytelne – prawdziwy temat fotografii jest jednak ukryty.
Ostatni prezentowany cykl Exodus 2064 to najbardziej widowiskowy projekt. To wizja przyszłości, która jest wynikiem eksperymentów artysty z hipnozą. Wysocki opowiadając o projekcie, przywołuje krótki dialog z filmu Truman Show:
– Christof, jak to się stało, że do tej pory Truman nie zorientował się, w jakim świecie żyje?
– Przyjmujemy to, co jest nam dane za rzeczywistość, to proste.
Tomasz Wysocki konstruuje świat i pojawiające się w nim postaci. Widoczne na fotografiach scenografie powstają pod konkretny kadr. Każdy element planu fotograficznego jest precyzyjnie zaaranżowany.
Bez manipulacji obrazem czy fotomontażu. Programów do obróbki obrazu artysta używa jedynie do podstawowego retuszu i korekcji kolorów. Fotografie przedstawiają zestawienia wybranych elementów plastycznych, takich jak kształty, faktury, odcienie kolorów. W połączeniu z miękkim światłem oraz zamrożonymi ruchami postaci, powstają obrazy bez śladu typowych dla fotografii środków wyrazu takich jak: głębia ostrości, wielość planów, decydujący moment czy przypadkowe zachowania postaci.
Fotografie Wysockiego uciekają od ograniczeń jednego medium i pozostają na styku fotografii inscenizowanej i malarstwa. Wystawa Tomasza Wysockiego w Leica Gallery Warszawa nie jest wystawą przeglądową czy podsumowaniem dotychczasowej pracy twórczej, to raczej pierwsze spojrzenie i pierwsza próba zmierzenia się z twórczością tego artysty.
[... ] Odczuwam i wiem, że oto jesteśmy w świecie i materii fotografii cyfrowej. Moja tu obecność wobec fotografii Tomasza Wysockiego jest dosyć naturalna. Otoczony informacją, treścią i plastyką pikseli czuję się dobrze, rozumiem. Zastanawiam się, jak ten obszar, który nie jest już fotografią, a nie jest też malarstwem, nazwać? Jak te obrazy określić? A może istotne jest tylko światło, a formy są po to, by mogło na nich zawisnąć?
Ostatni cykl Exodus 2064 daje podpowiedź w postaci jedynej fotografii niefiguratywnej. Pozostałe elementy tego cyklu są pełne odniesień do całkowicie różnych kierunków, stylów i twórców sztuki: gołębie jak u René Magritte’a, czarno-białe zygzaki jak u Keitha Haringa, ptaki jak u Eadwearda Muybridge’a, a krzyk mężczyzny do przezroczystego szklanego pudełka jak u… Masaccia.
To ostatnie porównanie jest ryzykowne, podobnie jak wszystkie poprzednie: co my możemy wiedzieć o doniesieniach z przyszłości? Przecież tu, w galerii, jesteśmy o pół wieku do tyłu.
Fragment tekstu kuratorskiego Wojtka Wieteski
Tomasz Wysocki (ur. 1990 r.) – student szkoły filmowej w Łodzi. Swoje fotografie pokazywał na wystawach indywidualnych oraz zbiorowych, m.in.: 45 frames from PhotoVogue, organizowanej przez redakcję włoskiego „Vogue” w Leica Gallery w Mediolanie (2015), The National Film & Photo School podczas Copenhagen Photofestival 2013, Kolekcja/Assemblage w Øksnehallen w Kopenhadze (2014), a także na wystawach w ramach Fotofestiwalu 2014 oraz 2015 w Łodzi. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz stypendysta Ministra Nauki w 2014 roku.