Na posiedzeniu w Katowicach, 20-21 stycznia 2024, Rada Artystyczna przyjęła do ZPAF:
do Okręgu Dolnośląskiego: Patrycję Szumowską, Tytusa Popławskiego, Rolanda Okonia,
Andrzeja Płochockiego i Sylwię Bukowicką, do Warszawskiego: Patryka Karbowskiego,
Wojciecha Barczyńskiego, Kamila Pawlika i Izabelę Nowak, do Śląskiego Rafała Klimkiewicza
oraz do Krakowskiego Andrzeja Najdera. Gratulujemy i witamy w naszych szeregach!
Patrycja Szumowska – rocznik ’82, mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Iwona Germanek i Marcin Wiktorski
Skończyła prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Dziś jest fotografką, studentką Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w Opawie (Czechy). Współtworzy wrocławskie studio fotograficzne – Studio Trzy Koty. Prowadzi autorskie kursy Photoshopa – kiedyś w Ośrodku Postaw Twórczych we Wrocławiu, obecnie we własnym studio. Zajmuje się głównie fotografią portretową i modową. W swoich projektach podejmuje temat tożsamości kobiet w przestrzeni społecznej i kulturowej. Kładzie nacisk na psychologiczne aspekty fotografii. Jej prace były wystawiane na wielu wystawach grupowych oraz indywidualnych: 2018 - Projekt „Truth” – Kobiety Fotografki – Possitive Day – wystawa zbiorowa; 2019 - Projekt „Zobacz Strusia” (jako wizualne zakończenie projektu „Dekady Mody”) – Ośrodek Postaw Twórczych; 2020 - Projekt „Zobacz Strusia” - Cafe Thea, Instytut Grotowskiego – wystawa zbiorowa; 2020 - Projekt „Tożsamość” – Festiwal „Podwodny Wrocław” – organizowany przez Industrial and Art Gallery we Wrocławiu – wystawa zbiorowa – Browar Mieszczański; 2021 – Projekt „Tożsamość” - Klub Kalambur - wystawa indywidualna; 2021 - Projekt „Anatomicum” – Festiwal „Podwodny Wrocław” organizowany przez Industrial and Art Gallery we Wrocławiu – wystawa zbiorowa – Browar Mieszczański; 2022 - Projekt „Skorupa” – Festiwal „Podwodny Wrocław” organizowany przez Industrial and Art Gallery we Wrocławiu – wystawa zbiorowa – Browar Mieszczański; 2022 - Wystawa „Tatuaż. Symbol-piętno-piękno” - Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu - Kuratorzy: Aleksandra Jarysz, Piotr Dąbrowski - wystawa zbiorowa; 2023 - Projekt „Samota” Festiwal „Podwodny Wrocław” organizowany przez Industrial and Art Gallery we Wrocławiu – wystawa zbiorowa – Browar Mieszczański; 2023 - Projekt "Nexus-6” - Wystawa Gości Wrocławskiej Loży Fotograficznej - Bulvary Wrocławskie - organizatorki - Anna Śliwa i Bożena Kałka - wystawa zbiorowa.
Tytus Popławski (Titus Poplawski) – rocznik ’72, mieszka we Wrocławiu.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Wojciech Potocki i Marcin Wiktorski
Absolwent Politechniki Wrocławskiej Wydziału Architektury, fotograf amator, obecnie pracuje twórczo wyłącznie z aparatami analogowymi; Hasselblad 503W, Fujifilm GF730W, ShenHao 617.
Jego główną drogą ekspresji i podmiotem zdjęć są ludzie, przez wiele lat zajmował się szeroko pojętym portretem, w ostatnich latach skupiony na fotografii narracyjnej, która w tym przypadku jest metaforą opowiadającą o Człowieku i otaczającej go przestrzeni. Jak twierdzi, praca z filmem fotograficznym daje dużo większą satysfakcję z pracy. Nie chodzi o zaawansowane wyzwania techniczne, bardziej chodzi o to, by film – klisza filmowa wpłynęła na ostateczny efekt artystyczny obrazu.
Wielokrotnie nagradzany na konkursach fotograficznych, wystawy indywidualne; galeria „Niegaleria” Wrocław 2022, Galeria „POCO” Wrocław 2023, wystawy zbiorowe: Paryż 2021, Mediolan 2022, Ziębice 2022, New York 2022, Wrocław 2023, juror w konkurach fotograficznych: „Portret prawdziwy”, „Bob Photography Awards”, gość i rozmówca programów radiowych i podcastów o tematyce fotograficznej, uczestnik plenerów fotograficznych, publikacje zdjęć w wielu magazynach fonograficznych i modowych w tym obszerny artykuł o twórczości w kwartalniku Fotografia nr. 41/23
Patryk Karbowski – rocznik ’89. Aktualnie mieszka w Warszawie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Katarzyna Navarra i Wojciech Sternak
Absolwent Łódzkiej Filmówki na specjalności Fotografia. Początkowo zainteresowany klasycznym fotoreportażem, czego wyrazem był epizod w toruńskim oddziale Gazety Wyborczej. Pod wpływem takich autorów jak Lem, Asimov czy Dukaj zaczął interesować się większymi procesami społecznymi i historycznymi. W związku z tym, sięgając po estetykę amerykańskiego dokumentu lat ‚70 i ‚80 zaczął te procesy opisywać w swoich długoterminowych cyklach. Opowiadał o bloku w centrum Warszawy, pierwszych Polakach niepamiętających świata bez Internetu, mentalności średniego polskiego miasta czy młodych migrantach do dużych miast. Preferuje komunikowanie się sekwencją obrazów, najchętniej w formie książki fotograficznej. Finalista Grand Prix Fotofestiwalu w Łodzi i Magnum Expression Award. Wystawiał prace na festiwalach i w galeriach m.in. w Nowym Jorku, Seulu, Atenach, Belfaście, Bradze, Tbilisi, Krakowie, Łodzi i Warszawie.
Aktualnie zarówno w komercji jak i projektach osobistych wykorzystuje medium filmu, a jego debiut zdobył II nagrodę w konkursie Papaya Young Directors. Jednak kreując nawet najdziwniejsze historie, mocno czerpie ze swoich doświadczeń dokumentalnych. Wieloletni wykładowca m.in. w Studium Fotografii ZPAF. W edukacji kładzie nacisk na poznawanie mechanizmów komunikacji wizualnej.
Zachęca do jak najszerszego inspirowania się i intelektualnego podejścia do procesu twórczego.
Więcej na www.patrykkarbowski.com
Andrzej Najder – rocznik ’71, urodzony w Krakowie.
Wprowadzający do Okręgu Krakowskiego: Beata Długosz i Maciej Plewiński
Historyk, fotograf i fotoedytor, grafik. Ukończył studia w 1996 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2021 roku obronił dyplom w Szkole Kreatywnej Fotografii w Krakowskich Szkołach Artystycznych. Od wielu lat pasjonuje się fotografią klasyczną w tym otworkową i wielkoformatową oraz grafiką. W ostatnim czasie zwraca się w kierunku technik szlachetnych, szczególnie sztuki heliograwiury na miedzi i fotograwiury na polimerze. Pracuje w Instytucie Sztuki i Designu Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, gdzie prowadzi zajęcia z Fotoedycji i Fotografii wydawniczej oraz Obrazowania bitmapowego. W ostatnim czasie rozwija i rozbudowuje pracownię poligrafii – Drukarnię Sztuki. W 2021 otrzymał Wyróżnienie Honorowe MTG 2021 za cykl heliograwiur Lamenty na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie. W 2023 uzyskał wyróżnienie w konkursie Wystaw się w CSW w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. W tym samym roku za serię Obserwacje / Alienacje zdobył I nagrodę Grand Prix w międzynarodowym konkursie fotografii analogowej Vintage Photo Festival w Bydgoszczy. W 2024 ponownie zakwalifikował się na wystawę główną Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie oraz do 10. Międzynarodowego Salonu Martwa natura w fotografii w Częstochowie. Autor wystaw indywidualnych i uczestnik zbiorowych w kraju i zagranicą. Publikacje: Sprzeczne Przyszłości, Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, Kraków 2021; A. Najder, Lamenty, mgFoto, nr 3/2021 (12); A. Najder, Inverso, katalog wystawy, Kraków 2022; A. Najder, Ludzie Rzeki, Kraków 2022; A. Najder, Lamenty/Alienacje, Kraków 2023. Więcej na stronie autorskiej i Instagramie.
Roland Okoń – rocznik ’73, urodził się i mieszka we Wrocławiu.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Michał Pietrzak i Rafał Warzecha
Studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej, a później na Politechnice w Delft w Holandii. Nie kontynuował jednak kariery w architekturze, zamiast tego postanowił poświęcić życie swojej największej pasji – fotografii, która do dziś pozostaje kluczowym obszarem jego zainteresowań i wysiłków zarówno zawodowych, jak i innych. Dla Rolanda fotografia jest formą sztuki, która pozwala mu wyrazić swoją wrażliwość. Jego prace emanują elegancją, a jednocześnie są próbą uchwycenia emocji i światów wewnętrznych portretowanej osoby. Fotografia dokumentalna i portret stanowią główny obszar jego zainteresowań. Roland traktuje fotografię jako przeżycie czysto estetyczne. Jego czarno-białe fotografie charakteryzują się przemyślanym wyczuciem kompozycji i proporcji oraz malarskim podejściem do światła. Zdjęcia jego autorstwa inspirowane są klasyczną fotografią, zawierają w sobie echa fotografii mody i subtelne nuty popkultury.
Od roku 2009 brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych we Wrocławiu, Warszawie, Krakowie, Pradze, Monachium, Berlinie, Londynie oraz w Nowym Jorku. Prowadził znaną we Wrocławiu autorską galerię fotografii Galeria OKO. Był członkiem jury Międzynarodowego Festiwalu Fotografii TIFF oraz jest członkiem rady artystycznej Festiwalu Święto Fotografii.
Poza pracą zawodową, Roland angażuje się również w promocję zdrowego stylu życia, będąc miłośnikiem kuchni wegetariańskiej. Jego zaangażowanie w promowanie wegetarianizmu i weganizmu ujawnia się między innymi poprzez wydawanie kalendarzy od roku 2016, które służą jako manifest jego przekonań. Prywatnie Roland Okoń to człowiek wielu pasji i zainteresowań, który nieustannie poszukuje inspiracji we wszystkim, co go otacza. Jego życiową misją jest nie tylko tworzenie piękna za pomocą obiektywu aparatu, ale także inspirowanie i promowanie zdrowego, świadomego życia poprzez sztukę i działanie społeczne. Więcej na stronie autorskiej www.rolandokon.com.
Obok prezentujemy fotografie z zestawu „Dzień po Nowym Roku, polacy idą w góry!” - Mają różne cele, chcą powidziwać piękne widoki, dbają o dobrą formę ale największym wyzwaniem są kalorie! Po kilu dniach obżarstwa w święta, gdzie szczególnie w Polsce obchodzone są przez trzy dni, a głównym rytuałem jest bogato zastawiony stół, ludzie masowo dostrzegają potrzebę spalenia nadmiaru kalori. Skutkuje to tym, iż szlaki turystyczne są oblężone przez tłumy nieprzygotowanych do górskich wędrówek turystów…
Andrzej Płochocki – rocznik ’58, pochodzi z Gorzowa Wielkopolskiego, obecnie mieszka w Bytomiu.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Janusz Musiał, Stanisław Michalski
Fotografią, w różnym jej aspekcie, zajmuje się od początku lat osiemdziesiątych. Artysta zagłębiający się w sens fotografii, ulotności chwili. Poszukujący emocji w śladach ludzkiej obecności, dokumentujący byt, moment, czas. Nie mówi niczego wprost, odbiór dzieła i refleksje pozostawia odbiorcy. Bada krajobraz naturalny oraz cywilizacyjny, miasto i jego architekturę oraz świat natury – las, tu często swoim bohaterem czyni drzewo. Często tematem jego zdjęć jest człowiek i zdjęcia portretowe. Ponadto swoje oczy kieruje ku architekturze, którą postrzega przez pryzmat detalu. W ten sposób motywy w zaobserwowanej przestrzeni nabierają innego życia i znaczenia. W interesujący i wyszukany formalnie sposób stosuje studium światła i cienia, dokonuje odważnego ciasnego kadrowania, tworzy przenikające się obrazy. Swoje prace traktuje jak element gry, gdzie światło ściera się z ciemnością. Dzięki tego rodzaju zabiegom to, co realne i oczywiste staje się nadrealnym i tajemniczym obrazem, na który należy uważnie patrzeć. Jego naznaczone subiektywizmem prace są wyrazem poszukiwania osobnej ścieżki w uniwersum fotografii, próbą wizualizacji autorskiej koncepcji obrazowania.
Wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość i doceniany w środowisku artystów. Autor licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Pierwsza wystawa w 1984 roku w Gorzowie Wlkp, (Życie codzienne) ostatnia wystawa w styczniu 2024 roku w Szkole Filmowej im. Kieślowskiego w Katowicach (Semper Feminis), Członek Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego, Stowarzyszenia Marynistów Polskich, Fotoklubu RP - stowarzyszenia twórców. Od lat prezentuje swoje prace na Festiwalu Sztuki Wysokiej w Bytomiu. W latach 2017-2019 uczestnik Międzynarodowych Konferencji Naukowych w Katowicach. W 2018 roku wyróżniony medalem za zasługi dla fotografii polskiej.
Sylwia Bukowicka – rocznik ’78, urodzona w Gorzowie Wielkopolskim, mieszka we Wrocławiu. Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Marcin Wiktorski i Łukasz Gawroński
Matka dwóch córek, himalaistka. Realizuje projekty fotograficzne na zamówienie oraz własne.
Ma za sobą projekt literacko-fotograficzny „Dzieci na A”, przedstawiający dzieci z diagnozą autyzmu. Wystawa była prezentowana na standach na Oławskiej we Wrocławiu, odwiedziła kilka miast w Polsce, na podstawie fotografii powstał spektakl o tym samym tytule. W 2017 roku została wyróżniona w szóstej edycji ogólnopolskiego konkursu „Portret 2017” za wrażliwość, oniryczny klimat i mroczny romantyzm. W marcu 2023 roku w galerii PAUZA w Bielsku-Białej powstała wystawa „Sztuka opowiadania - Iranki” zainspirowana tragiczną śmiercią Mashy Amini i trwającymi protestami przeciwko dyskryminacji kobiet w Iranie, a równocześnie doświadczeniem podróży po tym kraju. Od roku 1999 jest związana z KOLOSAMI Ogólnopolskimi Spotkaniami Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów - największą imprezą podróżniczą w Europie, która co roku odbywa się w Gdyni. Na początku jako uczestniczka Spotkań, potem nagradzana, a następnie prowadząca galę honorową, od paru lat zasiada w jury konkursu fotograficznego „FotoGlob”. Obecnie działa jako streetworkerka i fotoreporterka, dokumentując osoby w kryzysie bezdomności. Towarzysząc streetworkerkom i streetworkerom oraz ratownikom z Ambulatorium Ulicznego MiserArt (pierwszej w Polsce inicjatywy łączącej metodę streetwork z usługami medycznymi), stopniowo staje się jedną z nich – wchodzi w żywą relację ze światem, który odsłania. Zdobyła uprawnienia ratownika medycznego, żeby móc udzielać pomocy również medycznej. Ze zbiorów fotografii z ulicy powstała wystawa „BERZAX - ciało bezdomności”, która jest wizualnym oraz tekstowym zapisem ze spotkań z Innymi, wykluczonymi – osobami dotkniętymi bezdomnością i ze wszech stron zmagającymi się z odrzuceniem. Fotografie Sylwii prowadzą odbiorczynie i odbiorców pod skórę miasta, w miejsca nieoczywiste, gdzie pomimo trudnych warunków żyją osoby, które swoją odrębnością budzą niepokój. Jej bardzo subiektywne i empatyczne spojrzenie objawia się niesamowicie mocnymi i głębokimi fotografiami. Od 2018 roku prowadzi własną działalność fotograficzną. Jej fotografie wykorzystywane są jako obrazy w poezji, literaturze, muzyce oraz mają wartość dokumentalną i fotoreporterską. Na co dzień dokumentuje życie swoje i swoich córek. Jest świadkiem, cichym, uważnym, niezmiennym. Zajmuje się fotografią cyfrową i analogową.
Więcej na Instagramie.
Rafał Klimkiewicz – rocznik ‘73, urodzony i zamieszkały w Katowicach.
Wprowadzający do Okręgu Śląskiego: Arkadiusz Gola i Krzysztof Gołuch
Zdobył dyplom magistra sztuki filmowej na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, uczestniczył w dwuletnim cyklu zajęć z fotografii i fotoedycji w studium Collina Jacobsona na Uniwersytecie Warszawskim i British Council. Aktualnie studiuje w Instytucie Twórczej Fotografii w czeskiej Opawie. Współzałożyciel (2003) i szef największej na południu kraju Agencji Fotograficznej EDYTOR. Wcześniej fotograf prasowy, etatowo związany m.in. z Gazetą Wyborczą i Rzeczpospolitą, kierownik działu fotograficznego w Trybunie Śląskiej (aktualnie połączonej z Dziennikiem Zachodnim). Zdjęciami z cyklu „Trans”, wygrał konkurs Śląskiej Fotografii Prasoej, został finalistą Grand Press Photo. Wcześniej był również wielokrotnie nagradzany: zdobył m.in. Grand Prix - Zdjęcie Roku, oraz I nagrodę w Konkursie Polskiej Fotografii Prasowej, nagrody Agencji Reuters „Front page picture” i Rzeczpospolitej.
Jego zdjęcie zatytułowane „I znów ten cholerny, zadymiony Śląsk…” znalazło się w gronie 40-tu najbardziej rozpoznawalnych polskich fotografii. Trafiło do wspólnego zestawu prac tak znamienitych artystów, jak m.in. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jerzy Lewczyński, Chris Niedenthal, Tadeusz Rolke, Jerzy Kośnik, Jan Morek, Erazm Ciołek. Pracował dla wielu tytułów w Polsce i poza granicami, m.in. Forbes, Newsweek, Polityka, Wprost, The New York Times, The International Herald Tribune, Financial Times, Der Spiegel, Stern, Maxim oraz agencji: Reuters, Associated Press (AP), European Pressphoto Agency (EPA) i Agence France Presse (AFP). Rafał Klimkiewicz - jako dokumentalista, kojarzony jest głównie ze zdjęciami prasowymi.
Ciekawi go człowiek w aspekcie psychologicznym i socjologicznym, jego emocje w tych na pozór nieuchwytnych chwilach, które można jednak zatrzymać w tym konkretnym ułamku sekundy - w decydującym momencie. Dlatego ważny dla niego jest wymiar artystyczny fotografii, pokazującej człowieka w jego miejscu w przestrzeni, detale wypełniające kadr oraz kompozycja dopełniająca treść obrazu. Autor ten ostatnio eksperymentuje również w nurcie fotografii konceptualnej (cykl: Dobry dom zły), natomiast w ramach AF EDYTOR specjalizuje się w produkcji sesji, zdjęciach wizerunkowych i reklamowych dla firm oraz w prowadzeniu szkoleń. Ma na swoim koncie uczestnictwo w wielu wystawach, w tym autorskich w kraju i za granicą. Ogromną ilość publikacji prasowych i wydawnictwa albumowe. Był organizatorem dużych wystaw, m.in. „Galerii Bezdomnej w Katowicach” i „Pierwsza po latach w Muzeum Śląskim”. Członek honorowy Tyskiego Towarzystwa Fotograficznego, juror konkursów - m.in.: Gdańsk Press Photo, Śląska Fotografia Prasowa, Tychy Press Photo.
Wojciech Barczyński – rocznik ‘75, mieszka i pracuje w Częstochowie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Zbigniew Furman i Jacek Marczewski
Fotograf dokumentalista i reportażysta. Absolwent studiów magisterskich Instytutu Twórczej Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w Opawie (Czechy). Zawodowo związany z fotografią od 2000 roku. Kolejno pracował w śląskim tygodniku „Wieczór”, „Życiu Warszawy”, „Dzienniku“ oraz „Polsce the Times“. Obecnie współpracuje z Polską Agencją Fotografów FORUM. Poza w/w publikował między innymi w Polityce, Wprost, Newsweeku, Culture.pl, Pulsie Biznesu. Jego prace znajdują się w zbiorach Działu Fotografii Muzeum Miejskiego w Tychach. W ostatnich latach skupia się na dokumentowaniu zjawisk społecznych, szczególnie tych, które wpływają na nasze otoczenie, jego estetykę, ale też tych, które mają bezpośrednie oddziaływanie na różne aspekty naszego życia. Więcej na stronie autorskiej.
Kamil Pawlik – rocznik ‘83, mieszka i pracuje w Częstochowie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Damian Chrobak i Darek Golik
Absolwent Wydziału Sztuki Uniwersytetu im. Jana Długosza w Częstochowie, a także asystent na kierunku Fotografia i kreacja przekazu wizualnego. Od 2013 roku nauczyciel fotografii w ZS Prus w Częstochowie. Organizator i pomysłodawca wielu warsztatów fotograficznych z gatunku streetphoto. Autorskie wystawy w kraju i za granicą, laureat wielu konkursów fotograficznych oraz współautor kilku publikacji książkowych.
Izabela Nowak – rocznik ‘79. Urodzona w Kielcach, mieszka w Warszawie.
Wprowadzające do Okręgu Warszawskiego: Anita Andrzejewska i Katarzyna Navarra
W swojej pracy twórczej zastanawia się nad ludzką egzystencją i kondycją, eksplorując tematy przemijania, pamięci i czasu. Analizując archiwa i obserwując otoczenie, poszukuje śladów przeszłości i sposobów, w jakie wpływają one na teraźniejszość. Szukając związków i zmian zachodzących w czasie, stara się odkryć to, co jest stałe i uniwersalne w ludzkim doświadczeniu. Prace Izabeli prezentowane były na festiwalach fotograficznych i wystawach zbiorowych. Jej praktyka fotograficzna obejmuje szeroką gamę technik, od metod cyfrowych po metody alternatywne i eksperymentalne. Jest absolwentką studiów magisterskich na kierunku Zarządzanie i Marketing w Szkole Głównej Handlowej oraz podyplomowo kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. W 2011 roku ukończyła Europejską Akademię Fotografii w Warszawie. Więcej na stronie autorskiej oraz na instagramowym profilu.