Fotograficzna instalacja artystyczna - Galeria Trójkąt w Kole
Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu, ul. Chemiczna 12
Ekspozycja od 22 maja do 20 lipca 2025
Wernisażowi towarzyszył wykład Krzysztofa Jureckiego
Wystawa „Rdza i popiół” to poruszająca refleksja Ryszarda Czernowa nad przemijalnością materii i kruchością ludzkiej cywilizacji. Artysta ukazuje nieustanny proces fizycznych i chemicznych przemian, którym podlega świat – niezależnie od naszych prób jego zatrzymania, ochrony czy udoskonalenia.
Rdza i popiół stają się tutaj nie tylko symbolicznymi śladami przemijania, ale również metaforami sił destrukcji – czasu i ognia. Czernow przypomina, że wszystko ulega rozpadowi: to, co twarde i trwałe, zamienia się w kruchą skorupę; to, co zbudowane z mozołem, może w jednej chwili obrócić się w pył. Ogień, jeszcze szybciej niż czas, doprowadza materię do stanu ostatecznego i pierwotnego jednocześnie – popiołu, który zarazem kończy, jak i zaczyna nowy cykl istnienia.
Artysta zadaje pytania o granice trwałości, o sens zachowywania śladów istnienia oraz o nieuchronność przemiany. „Rdza i popiół” to wizualna opowieść o końcu i początku – o zmaganiach człowieka z czasem, materią i samym sobą. To zarazem przestroga i medytacja nad losem świata, który sami nieustannie kształtujemy i niszczymy.
Podczas wernisażu odbył się wykład dr Krzysztofa Jureckiego
(Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi) pt. „Znaczenie twórczości Ryszarda Czernowa w aspekcie tradycji fotomontażu. Album pt. Vanitas. Ryszard Czernow, Wydawnictwo Śląsk, Katowice 2024″.
Ryszard Czernow – artysta multimedialny, z wykształcenia operator filmowy, profesor Szkoły Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików w Okręgu Śląskim. Od początku lat 80. XX wieku aktywnie zajmuje się fotografią twórczą, nieustannie poszukując nowych środków wyrazu. Uznawany za prekursora artystycznego wykorzystania technik cyfrowych w fotografii, jest również autorem terminu cybergrafia, określającego oryginalny nurt łączący sztukę wizualną z narzędziami cyfrowymi.
Jego dorobek artystyczny obejmuje liczne wystawy indywidualne, prezentowane w czołowych polskich galeriach sztuki. Do najważniejszych cykli należą: Vanitas (2023), Obraz w kamieniu (2018),
Martwe z natury (2016), Świat z cegieł (2011), Ostatni śnieg – przemiany (2011), Dygresje (2010),
Światło i kamień (2009), Autorska wystawa plakatów (2007), Fotografia? (2006), Poznałem Go (2005), Bramy do… (2005), Mury Kazimierza (2002), Cybergrafia (2001), Kim byłem – byłem sobie (1995).
W swojej twórczości skupia się na współczesnej symbolice wanitatywnej, podejmując refleksję nad przemijaniem i relacją człowieka z otaczającym światem materii – zarówno ożywionej, jak i nieożywionej. Jego prace często cechuje głęboki wymiar metaforyczny i filozoficzny.
Od wielu lat zajmuje się również projektowaniem graficznym, w którym szczególne miejsce zajmuje subiektywna, autorska fotografia. Jest twórcą licznych plakatów filmowych, a jako reżyser i operator zrealizował szereg teledysków dla „kultowych” polskich grup muzycznych i artystów.