David Díaz Gonzales - „Shipibo-Konibo. Portrety z mojej krwi” 
Instytut Cervantesa w Warszawie, ul. Nowogrodzka 22, V piętro 
Ekspozycja od 12 marca do 31 maja 2025 
poniedziałek-piątek 10:00–20:00, sobota 10:00–14:00, wstęp wolny 
Wydarzenie towarzyszące 26 maja o godz. 19:00

Plemię Shipibo-Konibo z peruwiańskiej Amazonii, którego znaczna część tradycji i kultury przekazywana była ustnie, zyskało swój głos w fotografii Davida Díaza, od kiedy postanowił połączyć swoją pasję fotografowania z misją dokumentowania teraźniejszości swojego plemienia.
Zaczynał jako samouk, by wstąpić na drogę wspaniałego rozwoju i nauki. Otrzymane nagrody (m.in. w Konkursie Maravillarte 2022 za zdjęcie, które znajduje się na wystawie) utorowały mu drogę do pierwszej wystawy indywidualnej, która po prezentacji w kilku krajach Ameryki Łacińskiej – Peru, Argentynie i Kolumbii, zawitała w Europie – Madrycie (Casa de América, 2024), Paryżu (Instytut Cervantesa, 2025) a obecnie gości w warszawskim Instytucie Cervantesa, gdzie będzie można ją zwiedzać do końca maja.

Obiektyw jest oknem na świat dla społeczności Shipibo-Konibo, a David Diaz jest jednym z tych, którzy dają świadectwo jej tradycjom i kulturze przyczyniając się do tego, aby zaistniała w świadomości Peru i świata.
Wystawa „Shipibo-Konibo. Portrety z mojej krwi  ma dla autora charakter bardzo osobisty, bowiem uwiecznił na niej niektóre osoby ze swojej rodziny, swoich przyjaciół i członków swojej społeczności. Ma jednocześnie szersze znaczenie – to świadectwo tradycji i kultury plemienia, uwiecznia na nich obrazy z obecnego życia społeczności, ale też nawiązuje do zwyczajów, które porzucono wraz z przybyciem misjonarzy religijnych. Ubrani w tradycyjne stroje, pozują przedstawiciele społeczności pełniący różne funkcje – od dziewczynki przyozdobionej charakterystyczną biżuterią, poprzez kobiety zajmujące się przędzeniem bawełny i wytwarzaniem tradycyjnych tkanin, po starszych mędrców i uzdrowicieli.
Zdjęcia zostały wykonane prostym aparatem cyfrowym wyłącznie przy świetle naturalnym i swoim stylem nawiązują do początków fotografii, gdy pozowano do zdjęć pamiątkowych. Stąd ich zamierzona zarnistość. Taki zabieg, podobnie jak utrzymanie ich w czerni i bieli, był w pełni świadomy. Dzięki temu ogniskuje uwagę na portretowanych postaciach, wydobywa głębię i siłę ich spojrzenia, koncentruje się na teksturze skóry bądź na przebiegu geometrycznych linii w tradycyjnym wzornictwie kené stosowanym w ubiorze, tkaninach i ozdobach.

Portrety członków rodziny i plemienia to nie tylko zdjęcia do rodzinnego albumu, ale wizualne karty historii uwiecznione dla potomności, spuścizna dla obecnych i przyszłych pokoleń zawarta w uchwyconych obiektywem obrazach, z których każdy opowiada pewną historię. W szerszym kontekście, arysta chce zwrócić uwagę świata na kontekst społeczno-polityczny, w jakim funkcjonuje jego społeczność, podobnie jak wiele innych rdzennych ludów peruwiańskiej Amazonii. W ostatnich dekadach zaistniały dodatkowe czynniki zewnętrzne, które grożą przetrwaniu rdzennych społeczności – zmiany klimatyczne, niestabilne możliwości korzystania z ziemi i zaawansowany proces wylesiania, a także przemoc lokalna, będąca wynikiem nielegalnego przemytu narkotyków, powodujące postępującą degradację środowiska w Amazonii stanowiącego ich naturalny habitat.
Pragnieniem Davida Díaza jest, aby świat mógł poznać jego społeczność w sposób daleki od stereotypów często pokutujących w postrzeganiu kultur tubylczych. Fotografię traktuje jako narzędzie walki z nierównością, rasizmem, niesprawiedliwością i rozdźwiękami społecznymi.
Fotografia jest dla niego również narzędziem pamięci, autoprezentacji i umacniania tożsamości.

Informacja o wystawie na stronie internetowej Instytutu Cervantesa w Warszawie 

Więcej o amazońskim plemieniu oraz autorze fotografii a także wywiad z nim, przeprowadzony
w marcu można przeczytać w ciekawym, szerszym opisie. Kliknij powyżej by się z nim zapoznać…

Wydarzenie towarzyszące
26 maja 2025 o godz. 19:00 Llosa, Rivera i Carpentier o Amazonii 
Dyskusja panelowa na temat amazońskich wątków w twórczości wybitnych
latynoamerykańskich pisarzy: Mario Vargasa Llosy, Alejo Carpentiera i José Eustasia Rivery.
Udział wezmą: Carlos Marrodán Casas, Tomasz Pindel, Aleksandra Wiktorowska