Galeria Obok ZPAF, Plac Zamkowy 8, Warszawa
Wernisaż w piątek 1 marca o godz. 19:00, ekspozycja do 9 kwietnia 2019
Kurator galerii: Anna Wolska
Najpiękniejsze fotografie są te, które pozostają tylko pod powiekami. Fotograf niezależnie od tego czy wykona zdjęcie, czy nie,
jest w ciągłym procesie analizy sytuacji i otoczenia. Zawsze.
To on decyduje czy naciśnie spust migawki czy nie.
Fotografia ciągła – chwile nieuchwycone
Śląsk inspiruje mnie od lat, a właściwie mimowolnie zmusza do fotografowania. Przygodę ze zdjęciami rozpoczynałem właśnie dokumentując okoliczne ulice, fabryki, familoki, ludzi. Nie sposób wskazać powodu tej fascynacji. Ta sytuacja ma po prostu miejsce. Fotografuję szerokie spektrum postaci różnych prominencji: robotników, handlarzy, uczniów i seniorów. Interesuje mnie jak najszerszy przekrój społeczny, osadzony w typowej śląskiej estetyce, znanej chociażby z obrazów Michała Cały. Staram się nie wykraczać poza klasyczny kanon śląskiej fotografii. Można powiedzieć, że ujęcia są wręcz typowe.
Chciałem, aby cała ich odmienność i wyraz zostały zawarte w ruchu, materii dla klasycznej fotografii niedostępnej. Punktem wyjścia jest fotograficzny zapis, jednak nie w kontekście rezultatu, a procesu. Moment ekspozycji, a więc czas pomiędzy otwarciem i zamknięciem migawki. Jest on rejestrowany za pomocą techniki własnej, którą nazywam fotografią ciągłą. Oscyluje ona na pograniczu fotografii i filmu, pozwalając na rejestrację momentu stwarzania fotograficznego obrazu. Fotografie ciągłe rejestrują sytuację, w której nastąpić ma zwolnienie spustu migawki, jednak moment ten nigdy nie następuje. Chciałbym uwidocznić wszystko to, co dzieje się wokół Decydującego Momentu, na peryferiach właściwej fotografii. Szukam przede wszystkim cech obrazu reprezentatywnych dla form statycznych, dlatego też fotografowana rzeczywistość, na poczet zdjęć, została przeze mnie zatrzymana, aby następnie uchwycić ją przy pomocy medium ruchu, techniki filmowej. Jednak zatrzymanie nie mogło być całkowite, widać niedoskonałości tego zamierzenia, wyrażone w subtelnych przesunięciach, drgających końcówkach warg, mrugnięciu oka, zaciskaniu zębów, czy w delikatnym ruchu powietrza. Te pozorne błędy są częścią prac, które akceptuję, a nawet wiążę z nimi pewne oczekiwania.
Wojtek Kukuczka
[Praca doktorska pod kierunkiem prof. Witolda Jacykowa
w Instytucie Sztuki na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego]
Wojciech Kukuczka - główne obszary jego działania to fotografia, multimedia, projektowanie graficzne oraz film. Jest absolwentem Technikum Fotograficznego, studiów magisterskich w dziedzinie fotografii i multimediów na wrocławskiej ASP oraz studentem Komunikacji Wizualnej AKI - Academy of Fine Art w Holandii. W roku 2017 obronił doktorat z zakresu Sztuk Pięknych w Instytucie Sztuki Wydziału Artystycznego na Uniwersytecie Śląskim.
Uczestnik ponad 50. wystaw fotograficznych w tym szesnastu indywidualnych, między innymi w BWA Wrocław, CSF w Katowicach, CCK Chorzów, reprezentant ASP w dziedzinie fotografii w ramach „Foto Festiwalu” w Łodzi 2008 oraz w ramach festiwalu „The World Photography Awards - Cannes” we Francji w 2007 roku. W 2010 otrzymał nagrodę za najlepszy film polski na Przeglądzie Filmów Górskich w Lądku Zdroju. Inicjator akcji kulturalnej 3440 Metrów Nad Poziomem Świata, założyciel Galerii Negatyw w Katowicach, prezes fundacji na rzecz kultury „Wielki Człowiek”. Kurator ponad dziesięciu wystaw artystycznych, między innymi Zdzisława Beksińskiego, Jana Bułhaka, Gasparda Felixa Tournachona (Nadara). Prowadzi autorskie warsztaty z zakresu fotografii, animacji (STS) oraz zajęcia w zakresie sztuk pięknych z uczniami oraz studentami.
Stypendysta Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego woj. Śląskiego, Wydziału Kultury miasta Wrocław oraz Wydziału Artystycznego UŚ (stypendium dla najlepszego doktoranta), czterokrotny beneficjent nagrody dla Młodych Twórców Kultury miasta Katowice.