27 marca 2019 Rada Artystyczna przyjęła do ZPAF sześcioro nowych członków:
Janusza Marynowskiego, Mirosławę Gmaj, Justynę Radzymińską-Woźniak i Artura Pawłowskiego
do Okręgu Warszawskiego, Jolantę Męderowicz do Okręgu Lubelskiego oraz Tomasza Kasprzyka
do Okręgu Świętokrzyskiego. Gratulujemy i witamy w naszych szeregach !
Janusz Marynowski, rocznik ’65, pracujący w Warszawie, mieszka w Podkowie Leśnej.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Marek Gardulski i Andrzej Wiktor
Muzyk, od roku 1987 związany z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Fotografuje od 30 lat, portretował muzyków takich jak Yehudi Menuhin, Krzysztof Penderecki, Jerzy Maksymiuk i wielu innych. Częste podróże do Azji pozwalają mu na wnikliwą obserwację i rejestrację życia społecznego w tej części świata. Zafascynowany fotografią czarno-białą i technikami alternatywnymi, jego zdjęcia regularnie ukazują się w wydawnictwach książkowych i płytowych. Jego prace były wystawiane podczas trzech wystaw indywidualnych i pięciu zbiorowych. Aktywnie działa na polu popularyzacji historycznych technik fotograficznych. Więcej na stronie autorskiej.
Mirosława Gmaj, rocznik ’63, urodzona w Warszawie, mieszka w Pruszkowie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Jowita Mormul i Zbigniew Wichłacz
Absolwentka Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W roku 2012 ukończyła Studium Fotografii ZPAF, broniąc dwóch dyplomów w pracowni Anny Wolskiej. Zawodowo prowadzi firmę zajmująca się automatyką przemysłową. Fotografia jest jej największą pasją, odkrytą podczas Warsztatów Fotograficznych National Geographic prowadzonych przez Tomasza Tomaszewskiego (2007, 2008).
Fotografię postrzega jako wizualny klucz do tajemnicy przemijania, zapis emocji, dokumentację przeżyć w dotykającej nas rzeczywistości, istniejącej obok nas a jednocześnie nie do końca poznanej.
Tą drogą trafiła do społeczności Staroobrzędowców, którą fotografuje od 2010 roku. Jest to część jej spotkania z fotografią, którą ceni najbardziej. Tu poczuła co znaczą słowa - że fotografia jest zdarzeniem, że sam zapis jest mniej ważny niż osobiste przeżycie, spotkanie z człowiekiem, do którego paszportem staje się aparat - że między fotografem a bohaterami jego historii musi „przepłynąć prąd“, przesądzający o wiarygodności zdjęcia. Kolejnym nurtem jej prac jest odkrywanie genius loci rodzinnego miasta – Warszawy. A w nim – ludzi, dla których muzyka jest ich całym życiem.
Jolanta Męderowicz, rocznik ’58, urodzona i mieszkająca w Lublinie.
Wprowadzający w trybie szczególnym do Okręgu Lubelskiego: Lucjan Demidowski i Henryk Kuś
Historyk sztuki. Absolwentka Wydziału Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jan Pawła II. Studia doktoranckie w Instytucie Historii Sztuki (Katedra Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej) KUL. Domeną jej zainteresowań i badań jest sztuka neoawangardy, fotografia, kolekcje sztuki współczesnej, rynek i kultura. Od 1988, kuratorka kilkudziesięciu wystaw w Polsce, Anglii, Niemczech, Francji.
Jest autorką tekstów na temat sztuki współczesnej, pisanych w świetle refleksji filozoficzno-antropologicznej, a także tekstów na temat twórczości artystów i artystów uprawiających fotografię, które ukazały się w katalogach wystaw, publikacjach monograficznych i zbiorowych (m.in.: Exit, Guardian, Sztuka.pl, Rzeźba CRP Orońsko, Zeszyty Naukowe KUL, Wschodni Salon Sztuki ZPAP Lublin), a także jest autorką wykładów z zakresu teorii i krytyki sztuki (UH England, WSEI, KUL, UMCS, BGSW). Od 1990, uczestniczka konferencji naukowych w kraju i za granicą. W latach 1988-2010 pracowała w Galerii BWA w Lublinie, od 2010 w Galerii Labirynt. Od 1992, prowadziła, pionierskie wówczas w instytucji sztuki, autorskie zajęcia edukacyjne. W latach 2001-2003 była wykładowcą na kierunku wiedza o kulturze w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji OIC Poland w Lublinie. W okresie 2015-2017 prowadziła zajęcia na temat rynku i kultury na specjalizacji antropologiczno-kulturowej Filologii Polskiej KUL. Członkini Rady Fundacji Sztuki Współczesnej „In Situ” (kuratorka programu, wystaw i festiwali sztuki 2005-2012) oraz Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (wiceprezes 2006-2010), gdzie współtworzy kolekcję sztuki współczesnej. Jej zasługą jest autorski program, w którym postulowała budowanie kolekcji Lubelskiej Zachęty poczynając od dziedzictwa sztuki Lubelskiej Grupy Zamek (1956-1960), następnie przez sztukę okresu neoawangardy lat 60. i 70. XX wieku, aż do sztuki XXI wieku. Od roku 2017 przewodnicząca Rady Programowej przy Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku. Jest autorką programów badawczych, zrealizowanych w formie publikacji oraz wystaw, warsztatów, konferencji w kraju, a także promujących polską sztukę za granicą. W tym zakresie wymienić należy, m.in.: 1991 – Współczesna sztuka w Polsce, kuratorka sekcji polskiej, International Workshop / Symposium. Anglo / Polish, org. David Seaton, Miles Richmond, Motor House, NorthYorkshire, Anglia oraz University of Hertfordshire, Hatfield, Anglia;
2003 – Labirynt: the Labirynt 2 Gallery Presents Contemporary Polish Art, współkurator, Matthew Shaul, UH Galleries, Hatfield, Anglia oraz Folly Gallery, Lancaster, Anglia; 2005-2007 – Energia przekazu. Mikołajczyk, Robakowski, Rytka, kuratorka 2 wystaw, publikacja Energia przekazu (2005) z tekstami: J. Męderowicz, R. Kluszczyński; 2007 – Wobec obrazu, Dni Fotografii O obrazach we współczesnej kulturze, UMCS, Lublin; 2007 – Kolekcja. W centrum wydarzeń - pojęcia nowoczesności, wystawa, wykłady, panel (wraz z prof. L. Lameńskim), teksty w katalogu, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (LTZSP), Muzeum Lubelskie w Lublinie; 2011 – Meta-Weiss / Meta biel, Freies Museum Berlin, Niemcy (w ramach programu kulturalnego Prezydencji Polski w UE); 2012 – Meta-sztuka - konceptualizacje, LTZSP, Lublin; 2013 – Kim jest sztuka. Rozmowy z artystami neoawangardy polskiej: L. Demidowski, J. Robakowski, Z. Warpechowski, K. Wojciechowski, maszynopis w zbiorach IHS PAN w Warszawie, Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie; 2018 – Indywidualność obrazu i inne eseje, maszynopis książki, Stypendium Prezydenta Miasta Lublin.
Więcej w filmie „Gala Kultury 2018 Jolanta Męderowicz - nominacja w kategorii Całokształt Działalności” udostępnionym na YouTube.
Tomasz Kasprzyk, rocznik ’60, urodzony w Sanoku. Związany z Jasłem od wielu pokoleń,
gdzie mieszka pracuje i tworzy.
Wprowadzający do Okręgu Świętokrzyskiego: Irena Gałuszka i Bogdan Szczupaj
Absolwent Państwowego Studium Kulturalno-Oświatowego na kierunku fotografia i film. Długoletni pracownik Muzeum Regionalnego w Jaśle, aktywny członek grupy archeologicznej Muzeum Okręgowego w Krośnie. Przez szereg lat współpracował z muzeami w Krośnie, Bieczu i Sanoku. Wykonywał dla tych instytucji prace fotograficzne do publikacji naukowych, albumów, opracowań historycznych, dokumentował wykopaliska archeologiczne.
Jest członkiem rzeczywistym Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców, członkiem Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej, członkiem Krynickiego Towarzystwa Fotograficznego oraz członkiem grupy PLAJA - Nieformalnego Stowarzyszenia Jasielskich Artystów Plastyków, z którą od 2007 roku wystawia swoje prace fotograficzne w kraju i za granicą, popularyzując tym samym sztukę i kulturę polską. Autor licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych.
W roku 2015 podjął się dokumentacji fotograficznej życia Sióstr Bernardynek z zakonu kontemplacyjno-klauzurowego w Zakliczynie w województwie małopolskim. Fotografował przez trzy lata życie sióstr za klauzurą. Efektem tej pracy były cztery wystawy fotograficzne zatytułowane „Ad maiorem Gloriam Tuam”. Pierwsza z nich miała miejsce na Słowacji, we Vranovie n / Toplu, w czerwcu 2016. W grudniu tego samego roku zaprezentował tę wystawę w Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa. W styczniu 2017 wystawił ją w Biurze Wystaw Artystycznych w Krośnie. Każdorazowo wernisażowi towarzyszył wykład na temat żeńskich zakonów klauzurowych. W październiku 2017 w Bardejovie, w Domu Polsko-Słowackim, w ramach współpracy kulturalnej polsko-słowackich miast partnerskich Jasła i Bardejova, została pokazana po raz czwarty wystawa, zatytułowana „Świat za murami”. Obok prezentujemy prace z tego projektu.
W roku 2014r podjął się dokumentacji fotograficznej, w formie portretowania znaczących postaci związanych z Jasłem i jego regionem. W swoich zbiorach ma już kilkadziesiąt sportretowanych osób. Efektem tej pracy była wystawa fotograficzna w Jaśle w 2018, zatytułowana „Jasielski fotoplastykon-przechowalnia bagażu” - na miejsce ekspozycji wybrał poczekalnię nieczynnego Dworca PKP w Jaśle.
Twórczość Tomasza Kasprzyka to nie tylko fotografia dokumentalna, reportażowa, portret artystyczny i psychologiczny, ale również kompozycje martwej natury. Prace fotograficzne Tomasza Kasprzyka znajdują się w zbiorach muzealnych oraz prywatnych w kraju i za granicą. Już wkrótce, 7 maja 2019 artysta otworzy swoją kolejną wystawę „Tempus fugit”, w miejscu niezwykłym, w kostnicy 235 letniej, jasielskiej nekropolii. Będzie to podróż tajemniczymi ścieżkami zadumy i pamięci, swoista ballada o nieustannym upływie czasu od narodzin do śmierci.
Justyna Radzymińska-Woźniak, rocznik ’78, mieszka i pracuje w Warszawie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Włodzimierz Krzemiński i Andrzej Wiktor
Absolwentka Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie (2006); laureatka nagród m. in. Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym w kategorii „Człowiek” w 2009 oraz I miejsce w 2010 i 2012. Instruktorka fotografii w klasycznej ciemni fotograficznej w Domu Kultury Śródmieście w Warszawie w latach 2010 - 2012. Założycielka i właścicielka artystycznego atelier w Warszawie „Camera Work Studio”. Autorka sześciu wystaw indywidualnych. Z pierwszego zawodu nauczycielka języka francuskiego (Uniwersytet Gdański). Pasjonatka portretu, gdyż to właśnie człowiek, w całej jego złożoności i prostocie, nie wysychające źródło emocji, gestów, uczuć… , jest dla niej najbardziej fascynującym obiektem do fotografowania. Jednak ma jeszcze inną niezmiennie inspirującą pasję - Paryż, zwany miastem sztuki i miłości, w którym właśnie poprzez fotografię autorka pragnie rozkochać innych...
Więcej na stronie autorskiej.
Artur Pawłowski, rocznik ’61, mieszka w Kaniach Helenowskich, w gminie Brwinów.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Zbigniew Furman i Andrzej Iwańczuk
Pracował dla miesięcznika Podróże; tygodników Przekrój, Polityka, Wprost, Przegląd Katolicki, Spotkania, Ozon, Financial Times; Agencji Reporter, Agencji Forum oraz Życia Warszawy; od 2001 do 2008 także dla „National Geographic Polska”. Jest autorem ponad 700 zdjęć w europejskiej edycji przewodnika „Tunezja” - wydawnictwa Dorling Kinderley z 2005 roku.
Laureat Konkursu Polskiej Fotografii Prasowej w 1993, 1994 i 2001 roku, juror w konkurskie Grand Press Photo w latach 2006‒2010. Pracował z Josephem Czarneckim amerykańskim fotoreporterem z agencji Reutera nad albumem LAST TRACES „The lost art of Auschwitz”, odkrywającym ślady twórczości artystycznej więźniów obozu. Jego zdjęcia można znaleźć w albumach: „Polska w Obiektywie” National Geographic, „Prawdziwa Polska” wydawnictwa Multico i „303 zdjęć, które musisz znać” wydawnictwa Press. O Arturze Pawłowskim powstała w 2014 roku praca magisterska Mateusza Ciągło w poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych.
O fotografowaniu Artura Pawłowskiego jego przyjaciel Kacper Mirosław Krajewski napisał:
Dzisiaj Artur pojechał na Mazury do repatriantów z Kazachstanu. Jak zawsze coś wyrzeźbi i jak zawsze będzie niezadowolony. Ten typ tak ma. Artur jest fotografem, to znaczy malującym światłem. Artur jest fotoreporterem, to znaczy człowiekiem, który potrafi zrobić zdjęcie we właściwym momencie. Artur bywa artystą, to znaczy tym, który z codzienności potrafi wygrzebać ogryzek rzeczywistości. Wreszcie, co może najważniejsze, Artur jest człowiekiem, to znaczy tym, który człowieka dostrzega. W czasach, gdy coraz więcej osób żyje z fotografii, a coraz mniej - fotografią, miło czasem spotkać faceta, który robi coś więcej, niż na zadany temat, któremu się jeszcze chce, którego ordery i nagrody nie pozbawiły dystansu i którego twórczość "radosna" udowadnia, że warto było... z losem się droczyć... Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma, dobrze że jest paru prawdziwych fotografów.