Galeria Fotografii Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego
im. Eugeniusza Hanemana, ul. Piotrkowska 102, Łódź
Wernisaż odbył się 7 kwietnia, ekspozycja do środy 29 kwietnia 2015
TO CO JEST — THE INDIGENOUS LAND
W filozofii, esencja, albo też wyrażając się inaczej, istota rzeczy czy procesu to atrybut lub zbiór atrybutów, które sprawiają, że ta rzecz / proces jest tym czym jest. Rzecz – czy też proces – pozbawiony owej esencji, nie byłby tym czym jest lub w ogóle by nie istniał. Wewnętrzna istota rzeczy (czy procesu), jej nieodłączne cechy i właściwości określają czy też formują jej charakter, a przez to zarówno to, w jaki sposób ją postrzegamy jak i rozumiemy.
Jednakże istota nie jest czymś przypisanym na stałe do danej rzeczy czy procesu, lecz ujawnia się, egzystuje warunkowo i zależnie od okoliczności. Dana rzecz bez przypisanej istoty istnieje wciąż, zachowując przy tym swoją tożsamość. Sama koncepcja „istoty rzeczy” (bytu) wywodzi się od Arystotelesa, który używał greckiego wyrażenia „to ti. n einai” (dosłownie „to, co miało być”) a czasem krócej „do ti esti” (dosłownie „to, co jest”) do tej samej idei. Obiekt albo inaczej byt (rzecz czy proces), jest czymś, co w gruncie rzeczy istnieje dla samego siebie, rzeczywiście lub potencjalnie, konkretnie lub abstrakcyjnie, materialnie lub fikcyjnie. Element istoty (esencji), sedno rzeczy, możliwa czy też prawdziwa natura rzeczy jest dołączona do bytu przez nas i jest wykładnikiem naszej wiedzy, doświadczenia i wgłębiania się w poznanie świata.
Takim też jest obiekt, który prezentuję na wystawie. Każdy obraz ma swoją wizualną formę, poza którą istnieje rzeczywista albo hipotetyczna wiedza, myśli, wyobrażenia i uczucia wygenerowane indywidualnie podczas konfrontacji z obrazem. Moja rola to wykreowanie obrazu w ramach założenia „odzwierciedlenia rzeczywistości“, bez ujawniania moich osobistych odczuć, emocji czy ekspresji. Użycie fotografii, z owym założeniem „odzwierciedlenia rzeczywistości“ jest celowe. To, co wygląda na rzeczywiste nie wydaje się być realne, bo nie pokrywa się z naszymi wizualnymi oczekiwaniami. Jeżeli w dodatku założymy, że przedstawiony obraz może ukrywać możliwą manipulację obrazu, to „to co jest, jest nie tym czym było”.
The Indigenous Land przywołuje iluzoryczny świat z zatartą granicą między czymś rzeczywistym a fragmentami czyjejś kreatywnej wyobraźni, dokumentu i fikcji. Graficzna forma jest przenikaniem mediów malarstwa i fotografii. Obrazy przekraczają zwykły obraz ziemi pozostawiając rzeczywistość nieczytelną. W zamian sugerują ukrytą symbolikę, poczucie duchowości, marzenia tak często i silnie związane z rdzennymi rytuałami i wierzeniami naszych przodków. Przez tysiąclecia cywilizacje bazowały na kulturze ziemi jako podstawy codziennego bytu jak również religijnych wierzeń. Dla Aborygenów, rdzennych mieszkańców Australii, w naturalny i niepodważalny sposób związanych z ziemią tak jak i ziemia pozostaje z nimi związana, jest ona podstawą ich duchowości, tradycji, wiedzy i infrastruktury społecznej. Jest to stan symbiozy, gdzie ziemia jest jednocześnie medium i twórcą, z którego wywodzi się ich sposób życia, rytuały i sztuka wizualna.
Seria The Indigenous Land koncentruje się na istocie ziemi w sposób podobny jak do jej istoty podchodzą rdzenni mieszkańcy Australii: zadając pytania i jednocześnie z dużą stanowczością formułując fundamentalne stwierdzenia o jej prawdziwości. Zewnętrzne, formalne podobieństwo z aborygeńskim stylem ("dot painting" ) w niektórych obrazach jest efektem - w początkowej fazie powstania tych obrazów - niezamierzonym ale może być zarówno istotną propozycją w percepcji tych obrazów jak i pomocne w ich rozumieniu i ich interpretacji.
Ryszard (Richard) Tabaka urodził się 1948 roku w Łodzi.
W marcu 1982 wyemigrował na stałe do Australii. Ukończył Politechnikę w Łodzi, w 1976 roku został przyjęty to ZPAF. W latach 1970-1976 był aktywny w amatorskiej fotografii, prezentując swoje prace na wielu zbiorowych i indywidualnych wystawach w kraju i za, granicą. Od połowy lat 70-tych koncentrował się na analizie relacji pomiędzy prezentacją wizualną a indywidualną percepcją na poziome zarówno świadomości jak też podświadomości. W latach 1977-1981 konsekwentnie prezentował swój artystyczny program zatytułowany Poza Formą (Beyond Form) na szeregu wystaw indywidualnych i grupowych prezentacjach, wykorzystując fotografię, film i instalacje jako środki wyrazu. W tych latach był głęboko zaangażowany w aktywność Foto-Medium-Art — bardzo aktywny ruch artystyczny zainicjowany we Wrocławiu jak również w szereg artystycznych seminariów: Stany Graniczne Fotografii - Katowice 1997; Międzynarodowa Sesja Sztuki Kontekstualnej - Galeria Remont, Warszawa 1978; Edinburgh Art 78 - Richard Demarco Galeria Edynburg, Szkocja 1978. Projekt Poza Formą był również prezentowany na wystawach w Katano Circus Gallery w Kobe, Japonia, 1979; Fotografia Polska 1839-1979 w Międzynarodowym Centrum Fotografii w Nowym Yorku, 1979; Contact from Contemplation to Agitation - wystawa towarzysząca 8. Międzynarodowemu Biennale w Krakowie, 1980; From Poland - Galerie AI, Westbeth - Tokyo, Japonia; La Photographie Polonaise 1900-1981 - Musée National d'Art Modern, Centrum Pompidou, Paryż, Francja, 1981; Enweiterte 5te Fotografie, Międzynarodowe Biennale - Die Viener Secession, Austria 1981.
Po przyjeździe do Australii w 1982 zaprezentował projekt Poza Formą w Sydneyskiej College of Art i dla grona współczesnych, awangardowych artystów australijskich. Przez następnych kilkanaście lat koncentrował się na komercjalnej fotografii i projektowaniu graficznym. W 2004 został zaproszony do udziału w Australijskiej edycji międzynarodowej zbiorowej wystawy Galerii Bezdomnej – Geelong, Melbourne 2004. W kwietniu 2005 był zaproszony do udziału w wystawie grupy czterech wybranych artystów - Exposure 4 w Sydnejskiej galerii Xposure. W czerwcu tegoż roku prezentował swoje prace na wystawie Warringah Art Exposition w Manly Vale Art Centre, Sydney. W grudniu z kolei zrealizował indywidualną wystawę Beyond Hunter. W latach 2008–2009 opublikował kilka książek fotograficznych.