Jean-François Spricigo (ur. 1979, Tournai, Belgia) jest jednym z najwybitniejszych fotografów belgijskich młodego pokolenia.
Zajmuje się także filmem i jest autorem licznych utworów poetyckiej prozy. Stworzył własny, niezwykle emocjonalny język fotografii, intymny, operujący nieostrościami, wyraźnym ziarnem, zbliżeniami najbardziej wyrazistych fragmentów, ekspresyjnymi ujęciami portretowymi, nie tylko ludzi, lecz także zwierząt oraz szerokim kadrem pejzaży.
O swojej pracy mówi, że stara się wyrazić, co czuje, a nie przedstawić świat. Między fotografiami tworzącymi poszczególne wątki, prezentowane jako cykle na wystawach, trudno jest wskazać tematyczną łączność, to raczej swobodnie powiązane ze sobą obrazy, zbliżone formalnie, o podobnym zabarwieniu emocjonalnym. Tak powstawały cykle „notturno”, „silenzio”, „ici, hier”, „settembre”, „prelude”, „anima”, a także ostatni, „toujours l’aurore”, który prezentujemy na wystawie w Starej Galerii ZPAF.
Jest to cykl, który pozwoli poznać charakterystyczne cechy fotografii belgijskiego artysty: poetycką, narrację o otwartej strukturze, złożoną z portretów gubiących ostrość rysów, lecz zatrzymujących emocjonalną prawdę o przedstawianych ludziach i zwierzętach, tajemniczych krajobrazów, nielicznych migawek z codzienności. Szczególne miejsce zajmują portrety zwierząt, ukazanych z bliska, obdarzonych wewnętrznym emocjonalno-psychicznym życiem.
Jean-François Spricigo fotografuje w zasadzie jedynie w czarni i bieli, gdyż tak najpełniej może ukazać światło oraz dlatego, że pochodzi z chłodnej, powściągliwej Północy. Kolor pojawił w fotografiach powstałych podczas pobytu rezydencjalnego w Casa Velasquez w 2012 roku, jako wyraz zachwytu nad barwnością Południa. Odtąd obecny jest skromnie, choć w nasyceniu, zwykle jeden, intensywny, tak jak w kilku fotografiach z prezentowanego cyklu.
Wydaje się, że istotą tej fotografii jest dać wyraz Życiu, czującej Naturze, Duszy przenikającej przyrodę, obecnej w człowieku, zwierzęciu, pejzażu. To także fotografia ciszy i zatrzymania, świadectwo przemiany codziennego zgiełku w pełną skupienia kontemplację.
Jean-François Spricigo był uczestnikiem licznych wystaw zbiorowych, przeglądów, festiwali, jak: Paris Photo, Rencontres internationales de la photographie d’Arles i projektów indywidulanych w najważniejszych instytucjach i galeriach poświęconych fotografii,
jak Musée de la Photographie de Charleroi (cykl „romanza”, 2012), 104 Paryż (cykl „toujours l’aurore”, 2014).
Współpracuje lub wspólpracował ze znanymi galeriami na całym świecie: Galerie Agathe Gaillard (Paryż), Galerie Maeght (Paryż), Louis Stern Gallery (Los Angeles), gdzie prezentowane były jego indywidualne wystawy. Jest laureatem ważnych nagród artystycznych, jak Prix de Photographie de l’Académie des Beaux-Arts de l’Institut de France, Fondation belge de la Vocation.
Ma swoim dorobku także liczne publikacje fotograficzne.

Obecna wystawa Jeana-Françoisa Spricigo jest jego drugą prezentacją w Polsce. Pierwszą była „Prelude”  pokazana w 2009 roku w Simonis Gallery w Warszawie. Aktualna wystawa powstała we współpracy Starej Galerii ZPAF, galerii 104 w Paryżu,
Flying Gallery Foundation oraz Przedstawicielstwa Walonii i Brukseli w Polsce. Partnerami wystawy są Belgijsko - Polska Izba Handlowa oraz firma XBS.
Więcej o artyście i jego twórczości na autorskiej stronie internetowej.