Tomasz Olszewski (1929-2020) „Karkonosze - kraina wichrów i mgieł”
Centrum Kultury w Łomży ul. Sadowa 12A
Wystawa czynna od 15 marca do 30 czerwca 2021
Fotograf nie jest człowiekiem. Jest lustrem odbijającym świat.
Czasem świat ten wygląda jak odbity w krzywym zwierciadle.
I nie wiem czy to ja jestem „krzywym zwierciadłem”,
czy ja jestem normalnym, a ten świat jest „krzywy”.
Tomasz Olszewski
Tomasz Olszewski urodził się 16.12.1929 roku w Warszawie. Z wykształcenia był ekonomistą i geografem (studia na Uniwersytecie Wrocławskim). Fotografował od 1953 roku, w którym debiutował jako amator, na VII Okręgowej Wystawie Fotografii Polskiego Towarzystwa Fotograficznego we Wrocławiu.
Od 1955 roku był członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego, a od grudnia1959 Związku Polskich Artystów Fotografików (leg. nr 261). Był autorem kilkunastu wystaw indywidualnych. Do najsłynniejszych należą: „Na wschód od Warszawy” (1975), „Godzina zero” (1981) oraz „Karkonosze - kraina wichrów i mgieł” (1982). Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, otrzymując szereg nagród i wyróżnień m. in. Medal ZPAF w Konkursie Fotografii Złocisty Jantar (1979), medale z okazji 40-lecia ZPAF (1987) i 150-lecia fotografii (1989). Był autorem kilku albumów: „Wrocław – 1945-1965” (1966), „Moje miasto – Wrocław” (1972), „Karkonosze – kraina wichrów i mgieł” (2009). „Wrocław lat sześćdziesiątych XX wieku w fotografii Tomasza Olszewskiego” (2011).
W jego twórczości dominowały dwa tematy: pejzaż i dokument. Szczególne osiągnięcia odniósł w ukazywaniu majestatycznego piękna Karkonoszy. Przedstawiał je w estetyce piktorialistycznej,
ale jakże zdominowanej indywidualnym, nowoczesnym, spojrzeniem.
Od początku lat 60. był prekursorem fotografii socjologicznej. Dokumentował miasta w których przyszło mu mieszkać i pracować: Wrocław, Białystok i Jelenią Górę. Na przestrzeni lat stworzył wspaniałe cykle zdjęć, pokazujące przemiany zachodzące w tych miejscach. Zdjęcia będące dokumentem epoki pełne są nostalgii i często humoru.
W ostatnich kilku latach życia interesował się filozofią buddyjską, co owocowało nowym spojrzeniem na otaczający go świat i dominowało w jego twórczości.
Janusz Moniatowicz