Dom Spotkań z Historią, ul. Karowa 20, Warszawa
Wernisaż w czwartek 7 marca o godz. 18:00, ekspozycja do 8 września 2024
Kuratorzy: Katarzyna Madoń-Mitzner, Krzysztof Wójcik. Opisy zdjęć: Jerzy S. Majewski
po wernisażu koncert Kwartetu Jazzowego Jana Emila Młynarskiego
„Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” to nowa wystawa Domu Spotkań z Historią, prezentująca ponad 200 zdjęć z imponującego artystycznego dorobku fotografa, na której zobaczymy Warszawę Zbyszka Siemaszki z lat 50. i 60. Twórca fotografował ją dniem i nocą, eksperymentował z perspektywą, szukał ciekawych ujęć. Pokazywał stolicę jak dynamiczną, nowoczesną metropolię, rozświetloną neonami. Dokumentował jej odbudowę, fotografował nową architekturę i odnowione zabytki, ruchliwe centrum miasta i Pragę, osiedla mieszkaniowe i plaże nad Wisłą. Starannie planował kadr, atmosferę i estetykę zdjęcia, ale też łapał na gorąco uliczne scenki i z bliska przyglądał się przechodniom.
Jako fotoreporter tygodnika „Stolica” realizował różne tematy, pokazując życie codzienne w realiach PRL-u. Był artystą miejskiej fotografii dokumentalnej.
To pierwsza tak obszerna i przekrojowa prezentacja twórczości Zbyszka Siemaszki, czerpiąca zarówno ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego jak i Agencji FORUM. Na wystawie będzie można zobaczyć nie tylko jego fotografie i wybrane okładki Tygodnika „Stolica” ze zdjęciami Siemaszki, ale także oryginalne aparaty fotograficzne twórcy. Kuratorami wystawy są Katarzyna Madoń-Mitzner (DSH) oraz Krzysztof Wójcik (Agencja FORUM), varsavianistyczne opisy zdjęć opracował Jerzy S. Majewski.
Katarzyna Madoń-Mitzner podkreśla: ”Zbyszko Siemaszko uważał się za dokumentalistę, ale konsekwentnie kreował subiektywną, artystyczną wizję stolicy. Jego fotografie niosą pewien przekaz propagandowy, a jednocześnie ich autor unikał pokazywania wizualnych znaków PRL-owskiej propagandy. Tworzył uniwersalne, „czyste” obrazy miasta, z naszej perspektywy uderzająco czyste, także dlatego, że ówczesnej Warszawy nie zaśmiecały reklamy. Łączył przedwojenny warsztat i estetykę fotografii architektury (tu jego mistrzami byli Czesław Olszewski oraz Edmund Kupiecki) ze swoją wizją miasta jako żywego organizmu, wykorzystując motyw ruchu miejskiego do zdynamizowania fotografowanych przestrzeni. Ludzie - występujący tu głównie w roli przechodniów - są spójnym elementem tej wizji, podobnie jak nowe samochody, motocykle, czy autobusy.”
Zdjęcia Zbyszka Siemaszki należały do najczęściej publikowanych w tygodniku „Stolica”; ma na koncie imponującą liczbę zdjęć okładkowych w „Stolicy” (222 okładki!). Fotograf współtworzył także redakcję ilustrowanego magazynu „Perspektywy”, w której w latach 80. Pracował z Krzysztofem Wójcikiem: „Zbyszko Siemaszko miał szczęście do Warszawy, a Warszawa do niego. Fotografował ją pięknie, komponując kadry, używał aparatów wielkoformatowych i statywów. A Warszawa, zmieniając się, wciąż dostarczała mu nowych tematów i wyzwań.”
To już drugie spotkanie z twórczością Zbyszka Siemaszki w Domu spotkań z Historią.
W 2016 roku DSH zaprosił do obejrzenia wystawy plenerowej zdjęć Zbyszka Siemaszki, zatytułowanej „Sen o Mieście”. Wydano także towarzyszący wystawie album, prezentujący artystyczne fotografie architektury i przestrzeni miejskiej Zbyszka Siemaszki. Po ośmiu latach wystawą „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” DSH wraca do twórczości tego niezwykłego artysty. Nowej ekspozycji prac Siemaszki w Domu Spotkań z Historią towarzyszy premiera wydanego przez DSH albumu zatytułowanego „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” ze wstępami kuratorów wystawy, Katarzyny Madoń-Mitzner i Krzysztofa Wójcika oraz autorskimi opisami zdjęć, varsavianisty Jerzego S. Majewskiego.
ALBUMY DSH Z FOTOGRAFIAMI ZBYSZKA SIEMASZKI
➤ Album „Sen o Mieście” dostępny jest stacjonarnie w Warszawie w Księgarni XX wieku Domu Spotkań
z Historią (ul. Karowa 20) oraz online na stronie księgarni: ksiegarnia.dsh.waw.pl.
➤ Premiera najnowszej publikacji DSH „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawski”
zaplanowana jest na 6 marca 2024 r. Książka będzie do kupienia w Księgarni DSH.
ZBYSZKO SIEMASZKO urodził się w 30 sierpnia 1925 roku w Wilnie. Jego ojcem był znany fotograf Leonard Siemaszko, który wraz z żoną Tatianą prowadził atelier fotograficzne, a później także sklep z aparatami. Leonard pracował również jako fotoreporter, m.in. dla „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, oraz portretował Józefa Piłsudskiego. Zbyszko i dwaj jego starsi bracia – Leonard i Henryk – od dziecka przyuczali się do zawodu.
W czasie II wojny Siemaszko, jako 19-latek, wstąpił do 3. Wileńskiej Brygady AK (pseudonim „Swojak”). Dokumentował życie partyzantów – wykonał wówczas kilkaset zdjęć. Ciężko ranny w czasie jednej z akcji, trafił do niemieckiej niewoli, skąd został odbity. W 1945 roku wraz z rodziną opuścił Kresy. W Katowicach Siemaszkowie znów prowadzili zakład fotograficzny. Zbyszko zrobił tam maturę i podjął pracę fotoreportera w tygodniku „Odra”. W 1948 roku przenieśli się do Warszawy. Rodzice otworzyli przy placu Narutowicza kolejny zakład fotograficzny. Zbyszko studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, ale wkrótce zatrudnił się w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, gdzie prowadził pracownię dokumentacji fotograficznej. Odtąd całe swoje życie związał z Warszawą i z fotografowaniem. Jego mentorem był wybitny fotograf architektury Edmund Kupiecki. To on wprowadził go w 1951 roku do Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1951–1963 Siemaszko systematycznie dokumentował odbudowę miasta dla Państwowego Przedsiębiorstwa Konserwacji Architektury Monumentalnej. W 1953 roku dołączył do zespołu tygodnika „Stolica”; jego zdjęcia należały do najczęściej publikowanych – był autorem okładek do 222 numerów. Wydał też m.in. dwa autorskie albumy o Warszawie (1964 i 1968). Od 1969 do 1990 roku pracował jako fotoreporter tygodnika „Perspektywy” i realizował swoje projekty autorskie. Jeździł po Polsce i latał nad Polską. Zrobił m.in. tysiące zdjęć lotniczych miast i miasteczek na zlecenie Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków. Zmarł w 2015 roku.
Zawsze fotografował w terenie, nie interesowała go praca w atelier. Zakład „Fotografia Siemaszkowie” przejął po Leonardzie jego wnuk Maciej, a obecnie prowadzą go prawnuk, Filip Siemaszko z żoną Anną. Kolekcja w sumie kilkunastu tysięcy zdigitalizowanych fotografii Zbyszka Siemaszki znajduje się w Narodowym Archiwum Cyfrowym oraz w Polskiej Agencji Fotografów FORUM.
Wciąż opracowywane i udostępniane są nowe jego zdjęcia.
WERNISAŻ WYSTAWY to także wyjątkowy koncert Kwartetu Jazzowego Jana Emila Młynarskiego.
Kwartet Jazzowy Jana Emila Młynarskiego odwoła się do bogatej tradycji polskiej szkoły jazzu.
Zahaczy o korzenie tego gatunku prezentując wybrane tematy Henryka Warsa oraz sięgnie po garść kompozycji Krzysztofa Komedy znanych z jego polskich, europejskich i amerykańskich filmów. Warszawa Zbyszka Siemaszki rozbrzmiewała muzyką taneczną, folklorem i jazzem. Na przełomie lat 50. i 60. do głosu doszło nowe pokolenie muzyków, którzy rozsławili polski jazz oraz film w całej Europie. Jednocześnie w licznych lokalach rozrywkowych do tańca grali muzycy dobrze pamiętani przez warszawiaków i warszawianki sprzed wojny. Na podwórkach i bazarach królowała muzyka tradycyjna. Zbyszko Siemaszko bacznie się temu przyglądał przez szklane okienko aparatu fotograficznego. Podczas wyjątkowego wieczoru w Domu Spotkań z Historią w dniu wernisażu wystawy „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” kwartet spróbuje przenieść się wraz z publicznością
w klimat tamtej Warszawy.
Perkusja, śpiew: Jan Emil Młynarski, saksofon tenorowy, flet: Jarosław Bothur,
kontrabas: Max Mucha wibrafon: Tymon Kosma
Wystawie toarzyszy szereg wydarzeń - kliknij w obrazek powyżej by zapoznaćsię z ich programem...