Natallia Piatkevich „Hermetyczność”
Najnowsza wystawa w Galerii Obok ZPAF autorstwa Natalli Piatkevich prezentuje obraz pewnego wycinka rzeczywistości jaki można znaleźć tuż za naszą wschodnią granicą na terenach byłego ZSSR, a w tym wypadku na terenie Białorusi. Dla kogoś kto dorastał w PRLu, pomiędzy obrazami zachowanymi w pamięci, a czasem teraźniejszym jest olbrzymi kontrast. Na co dzień nie widać tego ogromnego postępu jaki dokonał się w naszym kraju po 1989 roku, a myślę, że powinniśmy wysnuć z tego daleko idące wnioski. Otwartość, ciekawość, poczucie zniesienia pewnych granic, to coś czego nie rozumieją dzisiaj nastolatkowie. Dla nich studia, czy praca za granicą, stała się czymś normalnym. Nie pamiętają i nie rozumieją dzisiaj strachu i opresji Stanu Wojennego, tego pragnienia ucieczki jakie przyświecało nie tylko braciom Zielińskim, których historię opowiada film „300 mil do Nieba”, lecz całemu społeczeństwu. Z tego też powodu zdjęcia autorki, dotykają we mnie jakiejś czułej struny, budzą wspomnienia i pewne zrozumienie dla dzisiejszej sytuacji mieszkańców Białorusi.
Fotografie Natalli Piatkevich stanowią prostą, dokumentalną rejestrację, bez uciekania się do estetyzowania, czy jakiejś niepotrzebnej dramaturgii. Natallia stara się być obiektywna, w fotografowaniu tego co widzi, a jedynym środkiem jaki stosuje jest tak naprawdę wybór kadru. W pierwszym momencie czujemy, że zdjęcia emanują pewnym określonym smutkiem, może nostalgią, ale i spokojem. Ten spokój podbija bardzo statyczna kompozycja wszystkich fotografii. Nie wiem czy to kwestia miejsca, w którym powstały te zdjęcia, ale widzę w fotografiach autorki pewną analogię do innych projektów realizowanych przez kolektyw Sputnika za wschodnią granicą. Właściwie jedynym kontrastem, który ożywia nieco kompozycję są tutaj kolory poszczególnych budynków, czy obiektów sfotografowanych przez Natallię na tle śniegu. Siłą rzeczy oglądając zdjęcia odnoszę nieodparte wrażenie, że czas w tych miejscach zatrzymał się w miejscu, a tytułowa „Hermetyczność” wynika nie tylko z bariery społeczno-psychologicznej, ale jest odzwierciedleniem jakby zupełnie innej alternatywnej rzeczywistości, do której my jako odbiorcy, mamy wgląd dzięki zdjęciom autorki.
Polecam Serdecznie – Kurator Anna Wolska
The last exhibition at Galeria Obok ZPAF by Natallia Piatkevich presents an image of a certain cutout of the reality behind our Eastern border, in the former USSR, and in this case in Belarus. For someone who grew up in communist Poland, there is an enormous contrast between the images stored in the mind and the present day. On a day to day basis we do not see the enormous progress our country has gone through after the year 1989, but I think we should draw some far-reaching conclusions from it. The openness, curiosity, the impression of abolition of borders is something, which the teenagers do not understand today. For them working and studying abroad has become something natural. They do not remember the fear and oppression of the Martial Law, this urge to run away, which was an inspiration not only for the Zieliński brothers, whose story is told in the movie “300 miles to Heaven”, but also for the whole country. This, among others, is why these images touch a sensitive chord; bring up memories and understanding for the citizens of Belarus. These pictures are a simple, document record, without any aesthetisation or some unnecessary drama. Natallia is trying to be objective; the only measure she uses while taking pictures of what she sees is in fact the choice of the frame.
At first we feel the photos emanate with certain sadness, nostalgia maybe, but also with tranquillity. This tranquillity is highlighted by the very static composition of the pictures. I do not know if it is the matter of the location where the pictures were taken, but in Natallia’s pictures I see a certain analogy to other projects realized by the Sputnik collective abroad. In fact, the only contrast invigorating the composition photographed by Natallia are the colours of particular buildings or objects with snow in the background. While watching these images I naturally have a powerful impression that the time stopped there, and the title “Hermeticity” is a result not only of a social and psychological barrier, but also a reflection of an entirely different, alternate reality, to which we, as recipients, have access only through the author’s pictures.
I heartily recommend - Curator Anna Wolska
Новая выстава ў галерэі Obok ZPAF аўтарства Наталлі Пяткевіч прэзентуе карціну той рэчаіснасці, якую можна знайсці адразу за нашай усходняй граніцай на тэрыторыі былога СССР, у Беларусі. Для тых, хто рос у часы ПНР, паміж карцінамі, захаванымі ў памяці, і сённяшнім днём відавочны агромны кантраст. Штодзённа не бачыш таго вялізнага прагрэсу, што адбыўся ў нашым краі пасля 1989 года, але я думаю, што мы павінны зрабіць важныя высновы. Адкрытасць, цікавасць, пачуццё знікнення ўсіх межаў, тое, чаго не разумее сучасная моладзь. Для іх вучоба альбо праца за мяжой з’яўляецца чымсьці звычайным. Яны не памятаюць і не разумеюць страху і цяжару ваеннага становішча, таго жадання ўцячы, якое звала не толькі братоў Зялінскіх, чыю гісторыю расказвае фільм «300 міль да неба», але ўсё грамадства разам. Па гэтай прычыне таксама фатаграфіі аўтара чапляюць ува мне нейкія чуйныя струны, будзяць успаміны і пэўнае зразуменне сучаснай сітуацыі, у якой знаходзяцца жыхары Беларусі. Фатаграфіі аўтара – простая дакументальная рэгістрацыя, без уцёкаў да эстэтызацыі альбо нейкай непатрэбнай драматургіі. Наталля стараецца быць аб’ектыўнай у фатаграфаванні таго, што бачыць. Адзін са сродкаў, якім яна карыстаецца, – выбар кадра. У першыя хвіліны адчуваем, што фатаграфіі дыхаюць нейкім смуткам, можа, настальгіяй, але таксама спакоем. Гэты спакой падкрэслівае вельмі статычная кампазіцыя кадра. Не ведаю, ці гэта дзякуючы месцу, дзе паўсталі фатаграфіі, але бачу ў фатаграфіях аўтара пэўную аналогію з іншымі праектамі, рэалізаванымі калектывам Sputnik за ўсходняй граніцай. Адзіным кантрастам, які ажыўляе трохі кампазіцыю, з’яўляюцца колеры асобных элементаў, сфатаграфаваных на фоне снегу. Пераглядаючы гэтыя фатаграфіі, не магу пазбавіцца пачуцця, што час затрымаўся на месцы, а назва «Герметычнасць» вынікае не толькі з грамадска-псіхалагічнага бар’еру, але адлюстроўвае нібы цалкам іншую рэчаіснасць, якую мы можам бачыць дзякуючы фатаграфіям аўтара.
Мы рэкамендуем - Kуратар Ганна Wolska
Hermetyczność to zdolność powłoki (korpusu), oraz jej poszczególnych elementów i połączeń, do zapobiegania wymianie gazu lub cieczy pomiędzy środkami oddzielonymi tą powłoką. Hermetyczność jest warunkiem działania wielu systemów [...]. Wymagania dotyczące stopnia hermetyczności powłoki (dopuszczalna wymiana) są określane na podstawie warunków zapewniających normalny proces roboczy, dla którego wykonywana jest hermetyzacja. Hermetyczność to ważna właściwość, którą należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu zapieczętowanych przedmiotów przeznaczonych do długotrwałego przechowywania i eksploatacji.
"Wielka radziecka encyklopedia”
Białoruś to kraj leżący na wschodzie Europy, który stał się niezależny po rozpadzie ZSRR. Po rozpoczęciu tworzenia wizerunku wolnego państwa nowe pokolenie nie potrafiło ponownie przedefiniować swojego dziedzictwa kulturowego i historycznego. Pamięć zbiorowa, mentalność, wpływ reżimu totalitarnego i piętno traumy po tragicznych wydarzeniach – z tego właśnie może wynikać zachowawczość Białorusinów, ich małomówność, cierpliwość, smutek, kulturowa izolacja, polityczna i społeczna apatia. Czynniki te determinują obraz mojego kraju i sprawiają, że zamyka się on na osoby z zewnątrz. Opuściłam Białoruś prawie 10 lat temu. Za każdym razem, gdy tam powracam, nie widzę żadnych zmian - zmieniło się jedynie moje postrzeganie Białorusi. W moim umyśle nadal należę do tego zamkniętego świata, czuję go i rozumiem, ale widzę już inaczej, oczami kogoś obcego. Cykl powstał w ramach programu mentorskiego Sputnik Photos i VI Pracowni Fotografii Wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i jest pierwszą częścią projektu o Białorusi, który realizuję.
Natallia Piatkevich
Hermeticity is the ability of the shell (body), and its individual elements and connections, to prevent the exchange of gas or liquid between the spaces separated by this shell. Hermeticity is indispensable for the operation of many systems (...) The requirements regarding the degree of hermeticity of the shell (permissible exchange) are determined on the basis of the conditions ensuring the normal working process for which the hermetic sealing is performed. Hermeticity is an important property that should be taken into account when designing sealed items for long- term storage and use.
„Great Soviet Encyclopedia”
Belarus is a country in Eastern Europe which became independent after the collapse of the USSR. After creating the image of a free state, the new generation was unable to redefine their cultural and historical heritage. Collective memory, mentality, the influence of the totalitarian regime and the stigma of trauma after many tragic events - this may be the cause of Belarusian conservatism, taciturnity, patience, sadness, cultural isolation, political and social apathy. These are the factors that determine the general image of my country and make it close to outsiders. I left Belarus almost 10 years ago. Every time I return there, I do not see any changes. The only thing that changed is my perception of Belarus. In my mind I still belong to this closed world, I still feel it and understand it, but I see it differently, through the eyes of a stranger.
Natallia Piatkevich
Герметычнасць – здольнасць абалонкі (корпуса), асобных яе элементаў і злучэнняў перашкаджаць газаваму або вадкаснаму абмену паміж асяроддзямі, раздзеленымі гэтай абалонкай. Герметычнасць – умова працаздольнасці шматлікіх сістэм [...]. Патрабаванні да ступені герметычнасці абалонкі (дапушчальны абмен) вызначаюцца зыходзячы з умоў забеспячэння нармальнага рабочага працэсу, для якога ажыццяўляецца герметызацыя. Герметычнасць – важная ўласцівасць, якую неабходна ўлічваць пры праектаванні аб'ектаў герметызацыі, прызначаных для працяглага захоўвання і эксплуатацыі.
«Вялікая савецкая энцыклапедыя»
Беларусь – краіна на ўсходзе Еўропы, якая стала незалежнай пасля распаду СССР. Пачаўшы фарміраваць вобраз новай дзяржавы, сучаснае пакаленне не змагло пераасэнсаваць культурна-гістарычную спадчыну. Памяць народа, менталітэт, уплыў таталітарнага рэжыму на кожнага чалавека паасобку і нацыю ў цэлым, трагічныя гістарычныя падзеі і звязаныя з імі траўмы – усё гэта абумоўлівае вобраз маёй Беларусі. Замкнёнасць, маўклівасць, цярпенне, сум, культурная, палітычная і сацыяльная апатыя. А таксама ізаляванасць, максімальная закрытасць для старонніх. Я пакінула Беларусь амаль 10 гадоў таму. Кожны раз, прыязджаючы туды, я не бачу зменаў. Змяніліся маё ўспрыманне і спосаб бачання. У сваёй свядомасці я па-ранейшаму належу гэтаму свету, адчуваю яго і разумею, але гляджу ўжо па-іншаму, вачыма чужога.
Natallia Piatkevich
Natallia Piatkevich Urodziła się w Bahuszewiczach na Białorusi. Obecnie mieszka i pracuje w Krakowie. Ukończyła krakowską Akademię Fotografii. Studentka Wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie. Uczestniczka Programu Mentorskiego Sputnik Photos. Zajmuje się fotografią dokumentalną i konceptualną. W projektach podejmuje tematy dotyczące fobii i zaburzeń, pamięci zbiorowej i mechanizmów jej działania. Na jej fotografiach pojawia się również motyw utraty i poszukiwania domu. Ze względu na zainteresowanie wydarzeniami historycznymi i socjologicznymi na Białorusi, oraz ich wpływem na funkcjonowanie tamtejszego społeczeństwa, niektóre projekty realizuje w swoim ojczystym kraju.
Natallia Piatkevich Born in Bahushevichy, Belarus, currently lives and works in Kraków. She graduated from Krakow’s Academy of Photography and studies at the Faculty of Multimedia Communications at the University of the Arts in Poznań and at the Institute of Creative Photography in Opava, Czech Republic. Participant of Sputnik Photos Mentorship Programme. Natallia focuses on documentary and conceptual photography. Her works explore themes such as phobias and disorders, collective memory and the way it operates and the motive of losing and finding home. Due to the interest in historical and sociological events in Belarus, and their influence on the functioning of the local society, she works on some of her projects in her native country.
Наталля Пяткевіч Нарадзілася ў Багушэвічах у Беларусі. Жыве і працуе ў Кракаве. Закончыла Акадэмію фатаграфіі ў Кракаве. Студэнтка факультэта мультымедыйнай камунікацыі Універсітэта мастацтваў у Познані, а таксама Інстытута творчай фатаграфіі ў Опаве. Удзельнічала ў ментарскай праграме калектыву Sputnik Photos. Займаецца дакументальнай і канцэптуальнай фатаграфіяй. Тэмы рэалізаваных праектаў – фобіі, памяць народа і механізмы яе функцыянавання. На яе фатаграфіях таксама з’яўляецца матыў страты і пошуку дому. Праз цікавасць да гістарычных і сацыяльных падзей у Беларусі, а таксама іх уплыў на функцыянаванне грамадства некаторыя праекты рэалізуе на радзіме.
Wystawa dostępna dla zwiedzających 18.07 - 31.08.2018
