Bogdan Łopieński
Urodził się w 1934 roku w Warszawie, jego ojciec Tadeusz Łopieński był znanym brązownikiem
i odlewnikiem. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, wkrótce potem studiował
w Szkole Filmowej w Łodzi. Pierwszą wystawę fotograficzną zaprezentował w Klubie Prasy
w Warszawie w 1961. W tym samym roku zadebiutował wielostronicowym reportażem
w tygodniku „Świat”. W latach 60. współpracował z miesięcznikiem „Fotografia” prowadzonym przez
Zbigniewa Dłubaka. Co miesiąc publikował wywiady z fotografikami i zamieszczał recenzje z wystaw
fotograficznych. Jest autorem tekstu „Diabelskie Zastępy” o fotoreporterach (Fotografia 1964).
W latach 1965-1973 pracował jako fotoreporter kolejno w miesięczniku „Polska”, w tygodniku
„Perspektywy” i w Polskiej Agencji „Interpress”.
Jest członkiem ZPAF od 1969 roku, ma na swoim koncie 17 wystaw indywidualnych.
Bogdan Łopieński jest bardzo uważnym obserwatorem życia codziennego. Ze względu na lata
w jakich autorowi przyszło pracować, można stwierdzić, że jego fotografie obok filmów Barei
stanowią doskonałe źródło do wiedzy o czasach, ludziach i absurdach minionej epoki jaką był PRL.
Jednocześnie autor jest twórcą wielu wspaniałych psychologicznych portretów wybitnych
osobistości świata kultury, sztuki i nauki.