Michał Adamski Skrywana Rzeczywistość/Hidden Reality
„Nie zrobię z Poznania Nowego Jorku”
Skrywana rzeczywistość Michała Adamskiego to tworzona od 2011 roku próba odnalezienia
prawdziwej tożsamości własnego miasta. Jak przyznaje artysta, Poznań nie tylko nie jest dla
niego Nowym Jorkiem, nie jest również po prostu szacownym, mieszczańskim Poznaniem
z bogatą i chwalebną tradycją oraz teraźniejszością pełną zaradnej przedsiębiorczości.
Pod tą zewnętrzną powłoką Adamski poszukuje obrazów ujawniających cienie zaludniające
indywidualną i zbiorową podświadomość swoich współmieszkańców.
Intencją autora jest zrywanie masek, lub raczej utrwalanie momentów i zjawisk, kiedy te maski
opadają, ukazując niepokojącą pustkę zamiast twarzy. Podświadomość bowiem nie ma twarzy,
pokazuje tylko jej ulotne namiastki. Czarno-biała fotografia Adamskiego więzi tę ulotność, zastyga
w znak o niepokojącej i zagadkowej symbolice. Jego wiwisekcja żywej tkanki wielkomiejskiej
rzeczywistości ukazuje postaci uchwycone w chwili roztargnienia pomiędzy kolejnymi społecznie
narzuconymi pozami. To tak, jakby aktor wypadł nagle z roli i zamiast spektaklu objawił się po prostu,
w całej nagości własnej egzystencji.
Adamski, świadomie nawiązujący do fotograficznych dokonań Andersa Petersena, penetruje
rzeczywistość współczesnego miasta zawieszoną pomiędzy biegunami tego, co oficjalne i szacowne
oraz tego, co podskórne i skrywane, przy czym obie te sfery przenikają się nawzajem i nawzajem
na siebie oddziałują. Wizualnie zdjęcia zdominowane są przez kontrasty bieli i czerni, unaoczniające
tę dialektykę zagubionej tożsamości miasta. Skłonność do werystycznej surowości (nasuwającej
skojarzenia ze zdjęciami Jacoba Aue Sobola) łączy się tu z przykładami wizyjności rodem z obrazów
sennych, dosłowność z ciągotami do matafory.
Fotografie Adamskiego to obrazy kondycji miasta w stanie kryzysu, podskórnej niepewności, rozpadu,
przypadkowości i chaosu. Tkwiące w nich akcenty nonkonformizmu i kontestacji mogą miejscami
nasuwać skojarzenia z typowo poznańskim zjawiskiem penerstwa, jako dosadnego komentarza
“miastowej wiary” do wszystkiego, co można byłoby nazwać kulturą i obyczajowością oficjalną.
Sam artysta nie deklaruje wprawdzie duchowego pokrewieństwa z tym nurtem, ale i nie odżegnuje się
od takich skojarzeń. Uzbrojony w aparat zagłębia się w koloryt lokalny swego miasta zafascynowany,
choć wyzbyty złudzeń. A my wraz z nim.
Kurator Katarzyna Majak
Michał Adamski - jego początki związane były z tzw. fotografią uliczną jako formą odskoczni od życia
codziennego. Obecnie zajmuje się realizacją tematów społecznych, gdzie ważny jest człowiek i jego
życie we współczesnym świecie. Kilkukrotnie nagradzany w konkursie Wielkopolska Press Photo,
finalista Grand Press Photo 2013, PUOT EXPO 2013 oraz wyróżniony w International Photography
Awards (IPA) 2013 oraz nagrodzony w PRIX DE LA PHOTOGRAPHIE PARIS (PX3) 2014.
Członek kolektywu Un-Posed oraz Związku Polskich Artystów Fotografików, współzałożyciel
grupy STREETM. Współpracuje z agencją Retrofokus.
Zapraszamy do Galerii Obok ZPAF na wernisaż 25 października na godzinę 18.00
Wystawa dostępna dla zwiedzających 26.10 - 23.11.2014
