Tematem trzeciej edycji festiwalu Warsaw Photo Days 2015 jest TESTOSTERON.
W ramach Programu Głównego w warszawskich galeriach zaprezentowanych zostanie trzynaście projektów
indywidualnych wyłonionych w drodze otwartego konkursu skierowanego do artystów sztuk wizualnych.
Jury w składzie: Michaela Bosáková, Katarzyna Majak, Jolanta Rycerska i Andrzej Zygmuntowicz wybrało
finalistów Warsaw Photo Days 2015, których projekty zostaną zaprezentowane podczas trwania festiwalu.
Pokazane zostaną tematyczne realizacje fotograficzne i formy multimedialne z użyciem fotografii i/lub video,
analizujące wizualnie i problematyzujące temat męskości. Szeroko rozumiany testosteron - użyty w temacie
konkursu jako skrót myślowy - utożsamiany jest z siłą życiową gatunku ludzkiego, nadającą tempo życiu
mężczyzn i kobiet, podlegającą nieustannym korektom cywilizacyjnym i społecznym, tak w sferze fizycznej
jak i psychicznej, redefiniowaną przez kolejne pokolenia i uzewnętrznianą na różne sposoby.
Realizacje konkursowe przybliżają sposoby fotograficznego obrazowania współczesnych archetypów męskości,
atrybutów, mocnych punktów, jak i zagrożeń.
Galeria Obok ZPAF prezentuje dwie wystawy programu głównego festiwalu:
Boris Eldagsen (Niemcy), „Lostralia - Terra Testosteronis”
Lostralia, nakręcona w latach 2003-2008 na taśmie Mini-DV, to projekt, który przeleżał wiele lat w archiwach
Borisa Eldagsena. Teraz, 10 lat po nakręceniu, autor wyrusza w podróż, by stworzyć portret kontynentu
na którym żył w latach 2003-2010. Lostralia to wyjątkowa podróż gdzie pustkowiem rządzi testosteron,
a drogi przesiąknięte są krwią z gnijącymi ciałami zwierząt na poboczach. Nie ma nadziei na autostradzie
do piekła. Jest tylko prędkość, pot i łzy.
Boris Eldagsen - berliński artysta urodził się w 1970 roku w Pirmasens, w Niemczech. Studiował sztuki
plastyczne na Akademii Sztuk Pięknych w Moguncji (Niemcy), w Pradze (Czechy) i w Sarojini Naidu School
w Hyderabad w Indiach. Ponadto studiował filozofię na uniwersytetach w Kolonii i Moguncji. W 2013 roku
brał udział w Roger Ballen Masterclass, otrzymał Prix Voies Off (Arles) i został członkiem Deutsche
Fotografische Akademie. Jego prace były pokazywane na całym świecie, w instytucjach i na festiwalach
takich jak: Friedricianum w Kassel, Deichtorhallen w Hamburgu, Centrum Sztuki Współczesnej w Melbourne,
ACP Sydney, Encontros da Imagem w Bradze, Format Festival Derby, Noorderlicht Festival w Groningen,
Festiwal Sztuki w Edynburgu, Festiwalu Sztuki Wideo w Atenach, MAF w Osnabrück, Videonale w Bonn,
Media Forum w Moskwie, Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu, Biennale w Le Havre i Biennale
Sztuki Elektronicznej w Perth. Boris wykładał w Akademie für Bildende Künste w Moguncji, Hochschule
w Furtwangen, Fotografie Forum we Frankfurcie, WestLicht w Wiedniu, w New Media Scotland
i w następujących instytucjach z siedzibą w Melbourne / Australia: Centrum Sztuki Współczesnej,
Photography Studies College, RMIT University, Monash University oraz w Victorian College of the Arts.
Wystawy:
Sacro e Profano (Sacrum i Profanum), Lukka, Włochy (2015);
Language of Memory (Język pamięci), PhotoVisa, Krasnodar, Rosja (2015);
Evidence (Dowód), Format Festival, Derby, Wielka Brytania (2015);
The Poems (Wiersze), Galerie Voies Off, Arles, Francja (2014).
Magda Rakita (Polska), „Cosmo został zamordowany tej nocy”
Cosmo Was Murdered That Night to krótki film bazujący głównie na fotografiach i wywiadzie z 70-letnim
mężczyzną na temat jego życia erotycznego. Joey otwiera przed nami swój świat i drogę jaką przebył
od momentu gwałtu ponad 25 lat temu; opowiada o życiu w celibacie aż do ponownego odkrycia swojej
seksualności.
Magda Rakita - fotografka-dokumentalistka pracująca w Cambridge, w Wielkiej Brytanii. Współpracuje
z mediami i organizacjami pozarządowymi; jej osobiste projekty skupiają się na problemach zdrowotnych
i społecznych, które dotykają kobiet, dzieci i ludzi starszych. Magda ukończyła w 2013 roku z wyróżnieniem
podyplomowy kurs (MA) fotoreportażu i fotografii dokumentalnej w London College of Communication.
Obok tradycyjnej fotografii, w swojej pracy wykorzystuje multimedia i projekty partycypacyjne.
Wystawy:
Space girls, space women, Paryż, Francja (2015);
Musee Arts et Metiers; KLPA (2014, 2015);
Kuala Lumpur, WhiteBox Gallery;
The Female Gaze w Leeds, Wielka Brytania (2014) Village Bookstore and Gallery.
